Nie ma podstaw do przyznawania świadczenia pielęgnacyjnego dopiero od dnia utraty statusu bezrobotnego. Należy się ono bowiem już w momencie złożenia wniosku przez uprawnionego - wynika z orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

Kobieta, której przyznano świadczenie pielęgnacyjne nie zgodziła się z początkowym terminem jego wypłaty. Gmina poczuła się bowiem w obowiązku przekazywania świadczenia uprawnionej dopiero od dnia jej wyrejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy jako osoba bezrobotna. Z tego powodu kobieta postanowiła się odwołać od niniejszej decyzji.

Sprawą zajęło się Samorządowe Kolegium Odwoławcze, którego decyzja w dalszym ciągu nie zadowalała uprawnionej. Domagała się bowiem przyznania świadczenia pielęgnacyjnego od dnia złożenia wniosku o ustalenie niepełnosprawności.

Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Już na samym wstępie wskazano, że świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje matce - jeżeli nie podejmuje lub rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. Podkreślono, że żadne z przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych nie wyklucza osoby ze statusem bezrobotnego (z prawem do zasiłku lub bez tego prawa) od uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego, a decyzja o jego przyznaniu powinna być wydawany tylko i wyłącznie w oparciu o ten akt prawny.

Jak stwierdził sąd, analiza orzecznictwa oraz wykładania aktów prawnych wskazuje, że osoba zarejestrowana jako bezrobotna może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne, a dopiero fakt pobrania takiego świadczenia pozbawia ją statusu bezrobotnego. Zaznaczono, że istotą świadczenia pielęgnacyjnego jest pomoc osobom zdolnym do pracy, którzy rezygnują z niej po to, by sprawować opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny.

WSA w Krakowie uznał ostatecznie, iż zarówno decyzja organu pierwszej instancji jak i SKO zostały wydane z naruszeniem prawa materialnego. Nie było bowiem podstaw do ustalania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego dopiero od pierwszego dnia miesiąca, w którym wpłynął wniosek skarżącej z dnia 3 czerwca 2014 r., ani od dnia utraty przez skarżącą statusu osoby bezrobotnej (jak to uczynił organ pierwszej instancji). Obie decyzje zostały uchylone.

Podczas ponownego rozpatrywania sprawy organy będą musiały uwzględnić, iż wniosek o ustalenie niepełnosprawności, osoby na którą sprawowana jest opieka został złożony w dniu 13 kwietnia 2012 r.

Podstawa prawna

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 2 marca 2015, sygn. akt III SA/Kr 1583/14