Pensję należy wypłacać bezpośrednio zatrudnionemu – co do zasady. Istnieje też jednak możliwość, aby były one przekazywane innej osobie.
Wynagrodzenie stanowi jeden z kluczowych elementów umowy o pracę, a jego wysokość ustalana jest na podstawie rodzaju świadczonej pracy oraz kwalifikacji posiadanych przez zatrudnionego. Pracownik nie ma też możliwości zrzeczenia się pensji ani przeniesienia tego prawa na inną osobę.
Ustawowe gwarancje
Wypłacanie wynagrodzenia pracowniczego rządzi się podstawowymi zasadami wynikającymi z kodeksu pracy. Powinno być ono przekazywane w gotówce przynajmniej raz w miesiącu do rąk pracownika. Przy czym jest ono wypłacane z dołu po ustaleniu jego pełnej wysokości nie później niż do 10. dnia kolejnego miesiąca kalendarzowego.
I choć regułą jest, że pensja pracownicza jest przekazywana bezpośrednio do rąk pracownika, to pracodawca może spełnić ciążące na nim w tym zakresie obowiązki w inny sposób, o ile wynika to np. z układu zbiorowego pracy lub woli podwładnego, przy czym powinna zostać ona wyrażona w formie pisemnej. Zatrudniony może zadecydować o tym, żeby jego pensja była przekazywana np. na rachunek bankowy lub za pośrednictwem przekazu pocztowego.
Konieczna dyspozycja
Kodeks pracy nie reguluje kwestii możliwości przekazywania wynagrodzenia innej osobie niż pracownik. Wynika to z zasady, że jest ono niejako osobiście przyporządkowane zatrudnionemu – tak jak osobista jest praca przez niego wykonywana. Brak stosownych przepisów nie oznacza jednak, że czynność, w ramach której podwładny upoważnia inną osobę do pobrania jego wynagrodzenia, np. poprzez dokonanie przez pracodawcę przelewu na wskazany rachunek bankowy, nie będzie skuteczna.
Aby dyspozycja przekazywania wynagrodzenia do rąk czy na rachunek bankowy innej osoby była wiążąca dla pracodawcy, muszą jednak zostać spełnione określone warunki formalne. W obliczu braku właściwych przepisów prawa pracy w tym zakresie konieczne jest odwołanie się do art. 95 kodeksu cywilnego. Przewiduje on możliwość dokonywania czynności prawnych przez przedstawiciela. Można przyjąć, że dopuszczalne jest złożenie przez pracownika pisemnego oświadczenia, w którym zwróci się do pracodawcy z wnioskiem o przekazanie (albo przekazywanie) wynagrodzenia lub poszczególnych jego składników na rachunek lub do rąk własnych wskazanej osoby. Takie oświadczenie może obowiązywać jako dyspozycja jednorazowa – lub pozostawać w mocy przez dłuższy czas. Osoba upoważniona (wskazana przez pracownika w oświadczeniu kierowanym do pracodawcy) powinna mieć pełnomocnictwo do odbioru wynagrodzenia. Przekazywanie zarobków osobie umocowanej nie jest równoznaczne ze zrzeczeniem się przez pracownika prawa do wynagrodzenia. Nadal pozostaje ono do jego dyspozycji, tyle że znajduje się na rachunku, którego posiadaczem jest osoba wskazana przez niego. Przekazywanie wynagrodzenia pełnomocnikowi nie może być utożsamiane z przeniesieniem prawa do niego na osobę umocowaną.
Ważne
Pracownik nie ma możliwości zrzeczenia się pensji ani przeniesienia tego prawa na inną osobę. Wszelkie dyspozycje w tym zakresie zarówno ustne, jak i pisemne nie są wiążące dla pracodawcy
Podstawa prawna
Art. 78, 84, 85, 86 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U z 2014 r. poz. 1502 ze zm.).
Art. 95 ustawy – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.).