Jeśli pracodawca zapewni pracownikom nieodpłatny transport autobusem do firmy, co będzie wynikało z jego wewnętrznych przepisów, to takie świadczenie nie podlega ozusowaniu.
Tak postanowił ZUS w decyzji interpretującej przepisy. Została wydana na wniosek przedsiębiorcy, który chce zorganizować pracownikom dowożenie do i z pracy autobusem. Zatrudnionym mieszkającym w bardziej odległych miejscowościach od siedziby firmy ma zamiar przyznawać, mając na względzie równe traktowanie, karty paliwowe. Wątpliwości pracodawcy dotyczą zasad oskładkowania tych świadczeń.
ZUS przypomniał, że przychody pracowników, od których nie opłaca się składek, zostały wymienione w rozporządzeniu ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. nr 161, poz. 1106 ze zm.). W myśl par. 2 ust. 1 pkt 26 tego aktu nieoskładkowane są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Dotyczy to również korzyści polegających na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.
Z przepisu wynika, że wyłączenie z podstawy składek dotyczy tych przychodów, które:
● wynikają z wymienionych układów, regulaminów lub przepisów,
● przybierają postać niepieniężną,
● mają charakter materialny, a więc nie stanowią ekwiwalentu w formie pieniężnej,
● umożliwiają korzystanie bezpłatnie lub częściowo odpłatnie z transportu publicznego lub transportu organizowanego przez pracodawcę.
Jeśli zatem pracownik otrzyma świadczenie w postaci dowozu do pracy spełniające powyższe cechy, co będzie miało odzwierciedlenie w przepisach płacowych obowiązujących w spółce, to jego wartość będzie wolna od składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.
Nie dotyczy to karty paliwowej przedpłaconej. ZUS uznał ją za rodzaj karty płatniczej zasilanej do określonej wartości. Wyjaśnił, że nie można jej utożsamiać z bonem czy talonem lub innym znakiem uprawniającym do wymiany na usługę lub towar, tj. formę niepieniężnego zakupu po cenach niższych niż detaliczne lub formę usług przysparzających pracownikowi korzyści materialnych. Dzięki karcie do służbowego konta pracownik ma dostęp do wartości pieniężnych, co finalnie umożliwia mu regulowanie zobowiązań – płatność za towary lub usługi. Skoro taka karta jest środkiem płatniczym, to brak jest podstaw, aby nie uznać, że pracownik otrzymuje w rzeczywistości świadczenie pieniężne. Dlatego karty paliwowe nie korzystają z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na podstawie par. 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia.
ORZECZNICTWO
Decyzja oddziału ZUS w Gdańsku z 19 marca (DI/100000/43/42/2015).