Pracownik w 1988 roku uzyskał na stałe orzeczenie o III grupie inwalidzkiej z komisji lekarskiej ds. inwalidztwa i zatrudnienia. Czy i jakie przysługują mu dodatkowe uprawnienia pracownicze?

Osobie z orzeczeniem o III grupie inwalidzkiej przysługują dodatkowe uprawnienia pracownicze w postaci: prawa do dodatkowej przerwy w pracy, zakazu pracy w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych, sztywne normy czasu pracy.

Zgodnie z art. 62 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (dalej: ustawa o rehabilitacji) osoby, które przed 1 stycznia 1998 r. zostały zaliczone przez komisję lekarską ds. inwalidztwa i zatrudnienia do jednej z grup inwalidów, są osobami niepełnosprawnymi w rozumieniu ustawy, jeżeli przed tą datą orzeczenie o zaliczeniu do jednej z grup inwalidów nie utraciło mocy. I tak:
● orzeczenie o zaliczeniu do I grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
● orzeczenie o zaliczeniu do II grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności;
● orzeczenie o zaliczeniu do III grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.
Oznacza to, że osoby z orzeczeniem o III grupie inwalidzkiej uznawane są za osoby z lekkim stopniem niepełnosprawności, pod warunkiem że orzeczenie o grupie inwalidzkiej zostało wydane przed 1 stycznia 1998 r.
Takiej osobie przysługują następujące dodatkowe uprawnienia pracownicze:
prawo do dodatkowej przerwy w pracy (15 minut) – art. 17 ustawy o rehabilitacji,
● sztywne normy czasu pracy (8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo), bez uwzględniania „zasady przeciętności” – art. 15 ust. 1 ustawy o rehabilitacji,
● zakaz pracy w godzinach nadliczbowych – art. 15 ust. 3 ustawy o rehabilitacji,
● zakaz pracy w porze nocnej – art. 15 ust. 3 ustawy o rehabilitacji.
Do pracownika z lekkim stopniem niepełnosprawności, w zakresie pozostałych uprawnień pracowniczych, stosuje się ustawę z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1502).
Podstawa prawna
Art. 62 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 127, poz. 721 ze zm.).