Orzeczenie
Przepisy nie precyzują, na czym polega dostosowanie stanowiska pracy. Nie określają też, jakie urządzenia czy maszyny można kupić w ramach indywidualnego programu rehabilitacji (IPR). Dlatego pracodawca może sfinansować z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON) np. łóżko do hydromasażu. Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
Dyrektor izby skarbowej w Bydgoszczy odmówił firmie, która kupiła dla pracownicy urządzenie do hydromasażu ze środków ZFRON, wydania zaświadczenia o uznaniu tego wydatku za pomoc de minimis. Jako powód tej decyzji fiskus wskazał naruszenie par. 2 ust. 1 pkt 12 lit. e rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 19 grudnia 2007 r. w sprawie ZFRON (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1300 ze zm.). Zgodnie z nim IPR finansowany ze środków funduszu służy dostosowaniu miejsca i stanowiska pracy do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności. Dyrektor izby uznał, że zakup łóżka do hydromasażu nie spełnia tego warunku, mimo że pracodawca wskazywał, że jest ono przeznaczone dla fizjoterapeutki, która ma schorzenie kręgosłupa.
Firma odwołała się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, który uchylił postanowienie fiskusa. Sąd nie zgodził się z jego stanowiskiem, że sporny wydatek nie miał związku z niepełnosprawnością pracownicy.
Podobnie orzekł NSA, który oddalił skargę kasacyjną złożoną przez dyrektora izby. Podkreślił, że rozporządzenie w sprawie ZFRON nie precyzuje, na czym ma polegać dostosowanie stanowiska pracy oraz nie określa rodzaju sprzętu, który może być kupiony w ramach IPR. Nie zawiera też przykładowego wyliczenia urządzeń, które mogą być sfinansowane z funduszu. Zdaniem NSA podstawowym kryterium ich wyboru powinien być cel, któremu ma służyć dany sprzęt, a mianowicie zmniejszanie ograniczeń zawodowych wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności. Skoro więc IPR dla konkretnej osoby niepełnosprawnej przewidywał konieczność zakupu urządzenia do hydromasażu, tak aby umożliwiało jej to dalszą pracę na stanowisku fizjoterapeutki, to należy uznać, że przepisy rozporządzenia nie sprzeciwiają się finansowaniu tego wydatku i uznaniu tego za pomoc de minimis.
Sędziowie powołali się też na inny wyrok NSA (sygn. akt II GSK 1480/11). Wskazano w nim, że takie okoliczności, jak fakt, że zakup danego sprzętu stanowi zwiększenie komfortu pracy i sprzyja poprawie warunków wykonywania obowiązków zawodowych, nie stanowi przesłanki negatywnej do objęcia wydatku programem indywidualnej rehabilitacji.
Ważne
Pracodawca, który nie otrzyma zaświadczenia o pomocy de minimis, musi wydane pieniądze zwrócić na konto ZFRON. Dodatkowo 30 proc. tej kwoty przekazuje do PFRON
ORZECZNICTWO
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 października 2014 r., sygn. akt II FSK 2300/12. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia