Wszystkim pracownikom za okres udokumentowanej niezdolności do pracy przysługuje wynagrodzenie chorobowe (od pracodawcy) i ewentualnie zasiłek chorobowy (z ZUS). Jednak w przypadku osób 50+ wypłacanie tych świadczeń odbywa się na trochę odmiennych zasadach.

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, zatrudniony ma prawo do 80 procent wynagrodzenia, o ile niezdolność ta (potwierdzona zaświadczeniem lekarskim) trwała łącznie 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracowników, którzy ukończyli 50 rok życia - 14 dni w ciągu roku kalendarzowego.

Osoby 50+ wynagrodzenie od pracodawcy otrzymują więc tylko przez pierwsze dwa tygodnie choroby, a począwszy od 15 dnia nabywają prawo do zasiłku chorobowego z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (na zasadach określonych w przepisach ustawy zasiłkowej), także w podstawowym wymiarze w wysokości 80 procent wynagrodzenia.

Co ważne, czternastodniowy okres wypłacania chorobowego obowiązuje tylko w przypadku pracowników, którzy ukończyli 50 lat w roku poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy. Jeśli więc pracownik miał 50 urodziny w roku, w którym powstała niezdolność do pracy, zachowuje prawo do wynagrodzenia chorobowego za pierwsze 33 dni niezdolności do pracy.

U poszczególnych pracodawców mogą obowiązywać inne przepisy dotyczące wypłat chorobowego, ale nie mogą one być mniej korzystne od przepisów wynikających z Kodeksu Pracy.