Prowadzę małą firmę zajmującą się renowacją starych mebli, w której zatrudniam dwie osoby. Chciałbym rozwinąć sprzedaż produktów przez internet i mocniej promować swoją działalność w sieci. Mam 47 lat i niestety moje umiejętności komputerowe pozostawiają wiele do życzenia. Nie mam też pojęcia, jak skorzystać z internetu jako narzędzia marketingowego. Chętnie odbyłbym kurs z tego zakresu, nie stać mnie jednak na ponoszenie wysokich kosztów udziału w nim. Czy jest jakiś sposób, by ograniczyć wydatki na ten cel? – pyta pan Andrzej.
Ewelina Pietrzak-Wojnicz aplikant adwokacki, prawnik kancelarii adwokackiej Błażej Wojnicz w Warszawie / Dziennik Gazeta Prawna
Jest wiele możliwości skorzystania ze szkoleń częściowo lub w całości finansowanych z pieniędzy publicznych, np. w ramach programów ze środków z funduszy unijnych.
Atrakcyjną formę wsparcia oferują także urzędy pracy w postaci dotacji do podnoszenia kwalifikacji dla pracodawców i ich pracowników ze środków Krajowego Funduszu Szkoleniowego. KFS to wydzielona część Funduszu Pracy, z której w najbliższych latach będzie można skorzystać z przeznaczeniem na kształcenie kadr w firmach w postaci kursów, szkoleń czy studiów podyplomowych. W obecnym i przyszłym roku środki te będzie jednak można przeznaczyć wyłącznie na szkolenia dla osób po 45. roku życia.
Warto zainteresować się tą formą dofinansowania, bo w ten sposób mikrofirma taka jak pana Andrzeja (a więc zatrudniająca mniej niż 10 osób) może uzyskać dofinansowanie nawet do wysokości 100 proc. kosztów projektu szkoleniowego (więksi przedsiębiorcy – maksymalnie do 80 proc. wydatków). Urząd pracy jednorazowo nie może przekazać więcej niż równowartość 300 proc. przeciętnego wynagrodzenia – obecnie wynosi ono 3739,97 zł, a tym samym maksymalna kwota dotacji mogłaby opiewać na 11 219,91 zł.
Planując wystąpienie o dotację, trzeba się pospieszyć – przy przyznawaniu wsparcia obowiązuje zasada: kto pierwszy, ten lepszy. Aby uzyskać dofinansowanie, pan Andrzej musi najpierw się zorientować, czy lokalny urząd pracy dysponuje środkami na sfinansowanie szkolenia – informację na ten temat znajdzie w postaci ogłoszenia na tablicy informacyjnej w siedzibie powiatowego urzędu pracy lub na jego stronie internetowej. Następnie powinien znaleźć firmę szkoleniową, która zrealizuje dla niego kurs – listę takich firm znajdzie w rejestrze instytucji szkoleniowych prowadzonym przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej na stronie Ris.praca.gov.pl.
Kolejny krok to złożenie podania do urzędu pracy w powiecie (mieście), na którego terenie prowadzona jest działalność. Jeśli okaże się, że wniosek nie jest prawidłowo wypełniony albo że nie jest kompletny, starosta (powiatowy urząd pracy) wyznaczy co najmniej 7-dniowy termin na jego uzupełnienie.
Na rozpatrzenie wniosku urząd pracy ma 30 dni od chwili jego złożenia – w tym terminie musi poinformować zainteresowanego, w jaki sposób jego podanie zostało rozpatrzone. Decyzję odmowną starosta ma obowiązek uzasadnić – wskazówki urzędu mogą być pomocne przy ponownym składaniu wniosku. Jeśli natomiast odpowiedź jest pozytywna dla przedsiębiorcy, starosta zawiera z nim umowę o finansowanie działań obejmujących kształcenie ustawiczne pracowników i/lub pracodawcy.
Kontrakt będzie określał nie tylko wysokość przyznanej dotacji, ale także szczegóły dotyczące sposobu rozliczenia otrzymanych środków. Będzie w nim wskazane m.in., jakiego rodzaju dokumenty należy przedłożyć w urzędzie na potwierdzenie wydatkowania dofinansowania zgodnie z przeznaczeniem. W razie nieukończenia szkolenia uzyskane środki trzeba będzie oddać (warunki ewentualnego zwrotu przez pracodawcę zostaną również zapisane w umowie).
Poza tym pan Andrzej powinien brać pod uwagę, że urząd pracy może przeprowadzić u niego kontrolę, by sprawdzić, czy przestrzega postanowień umowy, czy wydaje pieniądze zgodnie z przeznaczeniem oraz czy w odpowiedni sposób dokumentuje wydatki i rozlicza się z nich.
Jeśli uda się pozyskać pieniądze ze środków Krajowego Funduszu Szkoleniowego, trzeba będzie się rozliczyć z tego, czy zostały wydane zgodnie z przeznaczeniem, oraz wziąć pod uwagę możliwość kontroli ze strony urzędu pracy

Podstawa prawna

Art. 69a i 69b ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 674 ze zm.). Art. 20 ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r. poz. 598). Rozporządzenie w sprawie przyznawania środków z Krajowego Funduszu Szkoleniowego (Dz.U. z 2014 r. poz. 639).

PORADA EKSPERTA

Pracodawca, który chciałby wykorzystać środki z KFS, musi złożyć wniosek w powiatowym urzędzie pracy – może zrobić to zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Powinien w nim zawrzeć przede wszystkim dane identyfikacyjne swojej firmy, takie jak nazwa, adres siedziby i miejsca prowadzenia działalności, NIP i REGON oraz oznaczenie przedmiotu wykonywanej działalności zgodnie z PKD. Ponadto powinien wskazać liczbę zatrudnionych pracowników oraz dane osoby, która będzie występować w kontaktach z urzędem w jego imieniu. Wniosek powinien określać też, jakie działania związane z kształceniem ustawicznym mają zostać dofinansowane. Zgodnie z ustawą mogą to być kursy lub studia podyplomowe, egzaminy, dzięki którym pracownik uzyska certyfikat potwierdzający uprawnienia lub kwalifikacje, jak również badania lekarskie lub psychologiczne albo ubezpieczenie od nieszczęśliwych wypadków dla podejmującego naukę. We wniosku należy także zawrzeć informację, dla ilu pracowników i z jakich grup wiekowych pracodawca chce uzyskać dofinansowanie, jak również określić kwotę całkowitego kosztu szkolenia, wkładu własnego oraz wnioskowanej wysokości dofinansowania z KFS. W uzasadnieniu wniosku pracodawca powinien umotywować zapotrzebowanie odbycia danego kursu czy studiów w związku z obecnymi lub przyszłymi potrzebami firmy. Do wniosku należy też dołączyć zaświadczenie o korzystaniu z pomocy publicznej.