Na pracodawcy zatrudniającym kobiety w ciąży spoczywa wiele obowiązków wynikających z ochrony tej grupy osób przez prawo pracy. Obowiązki te aktualizują się wówczas, kiedy zostanie on poinformowany, że dana kobieta jest w ciąży. Jeżeli pracodawca dowie się, że kobieta jest w ciąży (np. na podstawie umieszczenia oznaczenia „B” na zwolnieniu lekarskim) – musi zastosować się do przepisu art. 176 k.p., który bezwzględnie zabrania zatrudniania pracownic w ciąży w pracach im wzbronionych.

Arkadiusz Sobczyk radca prawny Kancelaria Prawna Sobczyk i Współpracownicy w Krakowie Praca przy monitorze ekranowym nie jest uznawana przez ustawodawcę za pracę w warunkach szkodliwych, czy też uciążliwych dla zdrowia. Jednak na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet (Dz.U. nr 114, poz. 545 z późn. zm.) w przypadku wykonywania pracy przy obsłudze monitora przez kobietę w ciąży w wymiarze ponad czterech godzin na dobę praca ta będzie już zaliczana do kategorii prac szczególnie uciążliwych i szkodliwych, a co za tym idzie zabronionych. Ewentualna zgoda pracownicy na wykonywanie pracy w tych warunkach nie może wyeliminować tego zakazu. Chcąc zdefiniować pojęcie monitora ekranowego, należy posłużyć się rozporządzeniem ministra pracy i polityki społecznej z 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy monitorze ekranowym (Dz.U. nr 148, poz. 973). Zgodnie z nim, jest to praca przy urządzeniu do wyświetlania informacji w trybie alfanumerycznym lub graficznym, niezależnie od metody uzyskiwania obrazu. Rozporządzenie określa, co należy uważać za monitor ekranowy – abstrahując wyraźnie od metody uzyskiwania obrazu, nie odnosząc się zatem ani do rodzaju ekranu, na którym powstaje obraz, ani do zakresu wydzielanego szkodliwego promieniowania. Takie jest również stanowisko Państwowej Inspekcji Pracy, która interpretując cytowaną definicję wskazała, że nie ma znaczenia, jaką metodą wyświetlany jest obraz – czy przy pomocy kineskopu, czy poprzez wyświetlenie informacji na ekranie ciekłokrystalicznym (M. Miska, OIP Kraków). Wyłączone są jednak z zakresu kategorii monitorów ekranowych np. systemy komputerowe na pokładach środków transportu, kalkulatory, kasy rejestrujące i inne urządzenia z małymi ekranami do prezentacji danych lub wyników pomiarów (przykładowo można wskazać tutaj różnego rodzaju urządzenia typu palmtop) czy też maszyny do pisania z wyświetlaczem ekranowym. Pracodawca zatrudniający kobietę w ciąży lub karmiącą dziecko piersią przy pracach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych, w przypadku gdy nie jest uwzględniany stopień narażenia na czynniki szkodliwe dla zdrowia, obowiązany jest przenieść pracownicę do innej pracy, a jeżeli jest to niemożliwe, zwolnić ją na czas niezbędny z obowiązku świadczenia pracy. Co ważne, w razie gdy zmiana warunków pracy na dotychczas zajmowanym stanowisku pracy, skrócenie czasu pracy lub przeniesienie pracownicy do innej pracy powoduje obniżenie wynagrodzenia, pracownicy przysługuje dodatek wyrównawczy. Pracownica w okresie zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia. Praca przed monitorem ekranowym to nie tylko narażenie pracownika na szkodliwe promieniowanie monitora. Negatywne skutki wywiera też na pracownika praca w niezmienianej pozycji, co prowadzi do nadmiernego obciążenia mięśni szkieletowych. W tym zakresie jednak do kobiet w ciąży, które wykonują pracę przy monitorze poniżej czterech godzin, stosuje się ogólne przepisy zawarte w rozporządzeniu ministra pracy i polityki społecznej z 1 grudnia 1998 r. Na przykład stanowisko pracy wyposażone w monitor ekranowy powinno być tak usytuowane w pomieszczeniu, aby zapewniało pracownikowi swobodny dostęp do tego stanowiska. Odległości między sąsiednimi monitorami powinny wynosić co najmniej 0,6 m, a między pracownikiem i tyłem sąsiedniego monitora – co najmniej 0,8 m. Odległość oczu pracownika od ekranu monitora powinna wynosić 400 – 750 mm.