Zdarzają się przypadki tymczasowego aresztu lub zawieszenia w czynnościach służbowych pracowników samorządowych. Jak to wpływa na ich wynagrodzenie?
Zastosowanie przez prokuratora tymczasowego aresztowania, podobnie jak zawieszenie w czynnościach służbowych pracownika samorządowego, powoduje, że dana osoba nie wykonuje swoich obowiązków mimo pozostawania w stosunku pracy.
Zgodnie z art. 80 kodeksu pracy wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną, zaś za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. Ustawa z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. nr 228, poz.1458 z późn. zm.) reguluje uprawnienia pracownika tymczasowo aresztowanego w sferze wynagrodzenia za pracę. Przewiduje mianowicie – w art. 35 ust. 2 – że otrzymuje on wynagrodzenie w wysokości połowy tego, które przysługiwało mu do dnia tymczasowego aresztowania.
Brak jest natomiast – zarówno w wymienionej ustawie, jak i w kodeksie pracy – unormowania skutków zawieszenia pracownika w czynnościach służbowych w odniesieniu do wynagrodzenia za pracę. Kodeks pracy zawiera w art. 81 par. 1 ogólną regułę nabycia prawa do wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy. Jest ono warunkowane spełnieniem dwóch przesłanek: gotowości do świadczenia pracy po stronie pracownika i przeszkodzie w jej wykonywaniu z przyczyn leżących po stronie pracodawcy. W przypadku zastosowania środka zapobiegawczego w postaci zawieszenia pracownika w czynnościach służbowych na podstawie art. 276 kodeksu postępowania karnego żadna z tych przesłanek nie jest spełniona. Zawieszenie stanowi prawną przeszkodę wykonywania pracy, a tym samym nie pozwala na uznanie, że pracownik był gotów w sensie prawnym do jej wykonywania (wyrok Sądu Najwyższego z 4 kwietnia 2012 r., sygn. akt II PK 193/11). Jest to przeszkoda wynikająca z przyczyn dotyczących pracownika, a nie pracodawcy. W konsekwencji zawieszony pracownik nie ma prawa do wynagrodzenia za pracę w tym okresie (zob. wyrok SN z 2 lipca 2012 r., sygn. akt I PK 46/2012).