Prowadzący własną firmę ma prawo zgłosić do bezpłatnej opieki medycznej osoby bliskie, jeśli nie mają one innego tytułu do asekuracji. Takie samo uprawnienie przysługuje także pracownikowi.

Czy przedsiębiorca może zgłosić do ZUS żonę

Absolwent wyższej uczelni założył działalność gospodarczą, bo niczym zakończyły się poszukawania zatrudnienia na podstawie umowy o pracę. Teraz poważne problemy ze znalezieniem płatnego zajęcia ma jego żona. Powód jest prosty: jest kobietą w zaawansowanej ciąży. Czy jako właściciel firmy może zgłosić ją do ubezpieczenia zdrowotnego?

Osoby prowadzące działalność gospodarczą podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym. Obligatoryjnie muszą także płacić składki zdrowotne. Przedsiębiorca może zgłosić do ubezpieczenia społecznego także swojego współmałżonka, o ile ten nie ma własnego tytułu do opłacania składki zdrowotnej. Osoba taka ma także prawo do zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego w ZUS nowo narodzonego dziecka. Ma na to siedem dni.

Podstawa prawna

Art. 6 oraz 36 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585 z późn. zm.).

Art. 2–3 oraz 66, 81–90 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Czy rodzina zapłaci za swoje leczenie

Mąż ubezpieczonej pozostający na utrzymaniu żony zgłosił się do szpitala po pomoc medyczną. Pracownica w rejestracji stwierdziła jednak, że eWUŚ (czyli Elektroniczna Weryfikacja Uprawnień Świadczeniobiorców) nie potwierdził prawa zainteresowanego do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Czy to pozbawia go prawa do darmowego leczenia?

Osoba oczekująca pomocy medycznej może potwierdzić swoje prawo, korzystając z papierowych dokumentów. W przypadku męża zgłoszonego przez żonę do ubezpieczenia zdrowotnego, takim potwierdzeniem jest aktualne zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego. Jeśli zainteresowany nie ma przy sobie takiego dokumentu, może niezwłocznie złożyć oświadczenie o swoim prawie do leczenia. Musi ono zawierać imię i nazwisko osoby ubiegającej się o pomoc medyczną. Konieczne jest także podanie adresu zamieszkania, numeru PESEL oraz rodzaju dokumentu, który potwierdza tożsamość osoby korzystającej z pomocy medycznej. Może to być dowód osobisty, paszport albo prawo jazdy. Osoba zainteresowana nie może także zapomnieć o wskazaniu podstawy prawnej do bezpłatnego świadczenia. W tym konkretnym przypadku jest to zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego. Tylko w przypadkach nagłych, kiedy ze względu na stan zdrowia nie jest możliwe złożenia oświadczenia, taki dokument może być złożony później.

Uwaga! W przypadku złożenia nieprawdziwego oświadczenia osoba korzystająca z pomocy medycznej zostanie obciążona kosztami udzielonych świadczeń medycznych.

Podstawa prawna

Art. 2–3, 49–50 ust. 11 i 12, 66 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Art. 6 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585 z późn. zm.).

Czy pracownik ma prawo ubezpieczyć pasierba

W czerwcu zatrudniony w dużej firmy ożenił się z kobietą mieszkającą poza granicami Polski, która nie podlega ubezpieczeniu zdrowotnemu ani w Polsce, ani w innym kraju Unii Europejskiej. Nie jest także uprawniona do świadczeń medycznych na podstawie innych przepisów. Czy w takiej sytuacji pracownik może zgłosić do ubezpieczenia zdrowotnego także jej dzieci?

Ustawodawca umożliwił zgłaszanie do ubezpieczenia nie tylko dzieci własnych pracownika lub właściciela firmy, ale także dzieci współmałżonka. Możliwe jest również, aby z prawa do bezpłatnej opieki medycznej korzystało potomstwo przysposobione oraz wnuki. Takie same uprawnienia mają dzieci obce dla ubezpieczonego, ale tylko wówczas kiedy został on ustanowiony opiekunem małoletniego. Dodatkowe składki nie muszą być też opłacane za dzieci przebywające w rodzinach zastępczych.

Podstawa prawna

Art. 6, 35–36 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585 z późn. zm.).

Art. 67 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Czy wiek dziecka wpływa na bezpłatne leczenie

Córka pracownicy zatrudnionej na podstawie umowy o pracę kończy w tym roku 18 lat. Czy po ukończeniu tego wieku będzie mogła korzystać z bezpłatnej opieki medycznej?

Z nieodpłatnej opieki medycznej w placówkach mających podpisane umowy z placówkami Narodowego Funduszu Zdrowia mogą korzystać dzieci zgłoszone do ubezpieczenia zdrowotnego do czasu ukończenia przez nie 18 lat, a jeżeli dalej się kształcą – do momentu 26. urodzin. Tylko w przypadku potomków posiadających orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności (lub inne traktowane na równi) wiek nie ma żadnego znaczenia. Takie osoby mogą korzystać z opieki medycznej bez ograniczeń.

Podstawa prawna

Art. 6 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585 z późn. zm.).

Art. 67 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Czy zgłaszający rodzinę zapłaci wyższe składki

Właściciel małej firmy chce zgłosić do ubezpieczenia zdrowotnego nie tylko swoją żonę i dzieci, ale także rodziców i dziadków. Żadna z tych osób nie ma bowiem własnego tytułu do opieki medycznej. Czy za każdą osobę zgłoszoną do ubezpieczenia będzie musiał ponieść dodatkowe obciążenia?

Za osoby dodatkowo zgłoszone do ubezpieczenia prowadzący działalność gospodarczą nie ponosi kolejnych obciążeń. W 2013 r. podstawą wymiaru obowiązkowych wpłat do ZUS jest kwota 2908,13 zł. Jest to 75 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w IV kw. ubiegłego roku (włącznie z wypłatami z zysku). Tym samym minimalna kwota obciążenia wynosi 261,73 zł miesięcznie. Warto wiedzieć, że składka na ubezpieczenie zdrowotne jest niepodzielna. Nie ulega więc proporcjonalnemu zmniejszeniu w sytuacji, gdy działalność została rozpoczęta lub zakończona w trakcie miesiąca, jak również w okresie pobierania zasiłków.

Podstawa prawna

Art. 74–76, 81–90 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Art. 6 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585 z późn. zm.).

Czy noworodek musi mieć własny dokument

Pracownica zgłoszona do ubezpieczenia zdrowotnego musi skorzystać z pomocy medycznej. Natychmiastowej pomocy wymaga jej dwumiesięczne dziecko. Maluch jednak nie ma jeszcze nadanego numeru PESEL. Czy to pozbawi go prawa do bezpłatnej opieki medycznej?

Numer PESEL (Powszechny Elektroniczny System Ewidencji Ludności) jest podstawowym elementem pozwalającym na weryfikację uprawnień do korzystania z bezpłatnej opieki medycznej. To dzięki niemu lekarz może sprawdzić, czy pacjent zgłaszający się do przychodni lub szpitala ma prawo do refundowanej recepty oraz darmowych badań. W przypadku małych dzieci procedura jest podobna. Jednak jeżeli dziecko nie ukończyło jeszcze trzech miesięcy życia i nie ma nadanego numeru PESEL, uprawnienia do korzystania z pomocy medycznej są sprawdzane na podstawie numeru rodzica, czyli w tym konkretnym przypadku matki ubezpieczonej przez pracodawcę. Sama zainteresowana musi jednak pamiętać o poinformowaniu pracodawcy o narodzinach dziecka, aby ten zgłosił je do ubezpieczenia zdrowotnego.

Podstawa prawna

Art. 35 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585 z późn. zm.).

Art. 66–79 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Czy rodzic musi zgłosić dziecko do ubezpieczenia

Opiekun zatrudniony w dużej korporacji nie zgłosił do ubezpieczenia zdrowotnego swojego dziecka. Nie chciał bowiem, aby jego pracodawca miał dane o jego rodzinie. Sądził, że skoro dzieci do czasu ukończenia 18. roku życia mają prawo do bezpłatnego leczenia, takie zgłoszenie nie jest obowiązkowe. Czy podanie danych jest obligatoryjne?

Konieczna jest weryfikacja uprawnień wszystkich osób ubiegających się o uzyskanie świadczeń medycznych, w tym także dzieci. Jeżeli potomek jest członkiem rodziny ubezpieczonego i został zgłoszony do ubezpieczenia zdrowotnego, ma prawo do leczenia finansowanego przez NFZ. Tylko w przypadku dzieci, które nie ukończyły 18. roku życia i są członkami rodzin osób nieubezpieczonych, za ich leczenie płaci budżet państwa. Musi być jednak spełniony warunek posiadania przez dziecko polskiego obywatelstwa.

Podstawa prawna

Art. 35 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585 z późn. zm.).

Art. 2, 73–79 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Czy po zmianie firmy konieczne jest nowe zgłoszenie

W styczniu 1999 r. pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę zgłosił dzieci i żonę do ubezpieczenia zdrowotnego. W styczniu tego roku zmienił firmę. Czy teraz cała rodzina musi być ponownie zgłoszona do ubezpieczenia zdrowotnego?

Rozwiązanie stosunku z pracy z poprzednim pracodawcą powoduje wyrejestrowanie z ubezpieczenia zdrowotnego. Tym samym osoba rozpoczynająca zatrudnienie w nowym miejscu ponownie musi wypełnić zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego, podając dane żony i dzieci.

Podstawa prawna

Art. 6 oraz 36 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585 z późn. zm.).

Art. 76a–77 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).