W okresie choroby pracownik ma prawo do określonych świadczeń pieniężnych, które na ogół kojarzą się z zasiłkiem chorobowym. Tymczasem pierwszym świadczeniem, jakie wypłaca się choremu pracownikowi, jest wynagrodzenie za czas choroby, a dopiero później powstaje prawo do zasiłku chorobowego.

Czy należy wliczyć wszystkie składniki wynagrodzenia

W naszym zakładzie wypłacane są różne składniki wynagrodzenia, w tym między innymi premie kwartalne, dodatki funkcyjne, nagrody. Czy wszystkie składniki wypłacane pracownikowi uwzględnia się w podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego?

Nie Przede wszystkim należy pamiętać, że przy ustalaniu podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego stosuje się zasady dotyczące zasiłków chorobowych. Według tych zasad w podstawie wymiaru zasiłków uwzględnia się składniki wynagrodzenia, jeżeli postanowienia układów zbiorowych pracy lub przepisy o wynagradzaniu przewidują zmniejszanie ich za okres choroby. Oznacza to, że oprócz przepisów ustawy o uwzględnieniu poszczególnych składników wynagrodzenia w podstawie świadczeń chorobowych decydują przepisy płacowe obowiązujące w zakładzie. Generalnie przy obliczaniu podstawy wymiaru tych świadczeń nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, co do których przepisy płacowe nie zawierają przepisu nakazującego zmniejszenie ich w związku z pobieraniem zasiłku. Do podstawy wymiaru dolicza się natomiast składniki wynagrodzenia ulegające zmniejszeniu za czas choroby. W tym drugim przypadku należy jednak pamiętać o sposobie uwzględnianie poszczególnych składników wynagrodzenia. Jeżeli bowiem premie, dodatki, nagrody itp. ulegają zmniejszeniu za dni nieobecności w pracy w sposób proporcjonalny, podlegają uwzględnieniu w podstawie po uzupełnieniu. W przypadku gdy ulegają one zmniejszeniu w inny sposób, np. kwotowo lub procentowo, dolicza się je w wysokości faktycznie wypłaconej. W podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego nie uwzględnia się także składników przysługujących na mocy umowy o pracę lub innego aktu tylko do określonego terminu za okres po tym terminie oraz tych składników, których wypłaty zaprzestano na podstawie układu zbiorowego pracy lub przepisów o wynagradzaniu. PODSTAWA PRAWNA• Art. 41 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 31, poz. 267 z późn. zm.).

Czy można domagać się wynagrodzenia w sądzie

W styczniu poważnie zachorowałem i do połowy lutego byłem na zwolnieniu lekarskim. Pracodawca za ten czas wypłacił mi tylko wynagrodzenie za przepracowane dni. Czy wynagrodzenia za czas choroby można dochodzić w sądzie pracy?

Tak Wynagrodzenie gwarancyjne za czas choroby jest jednym z najbardziej typowych odstępstw od zasady wynagradzania za pracę wykonaną i przysługuje, mimo że pracownik nie świadczy pracy przez pewien czas. Inaczej mówiąc, świadczenie to jest przejawem ryzyka socjalnego, jakie pracodawca zobowiązany jest ponosić w ramach swojej działalności. Pracownik ma prawo do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, z wyłączeniem enumeratywnie wyliczonych przypadków, w których nie przysługuje zasiłek chorobowy. Świadczenie to jest obciążeniem pracodawcy, które wypłaca się pracownikowi w czasie choroby trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego. Pracodawca wypłaca je z własnych środków przeznaczonych na płace pracownicze, a pracownik może dochodzić go przed sądem pracy tak samo jak innych świadczeń ze stosunku pracy. PODSTAWA PRAWNA• Art. 92 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

Czy trzeba płacić wynagrodzenie w przypadku nadużycia alkoholu

Jeden z pracowników dostarczył zaświadczenie lekarskie z kodem C. Czy w razie choroby spowodowanej nadużyciem alkoholu trzeba wypłacić pracownikowi wynagrodzenie chorobowe za cały czas zwolnienia?

Nie Wynagrodzenie za czas choroby nie przysługuje w tych przypadkach, w których pracownik nie ma prawa do zasiłku chorobowego. Wśród okoliczności wyłączających prawo do tego świadczenia wymienia się niezdolność do pracy spowodowaną nadużyciem alkoholu. W tym przypadku pracownik nie jest jednak pozbawiony wynagrodzenia przez cały okres niezdolności, ale tylko przez pierwszych 5 dni tej niezdolności. Prawo do wynagrodzenia za czas choroby przez cały okres zwolnienia wyłączone jest natomiast w okresie niezdolności do pracy spowodowanej umyślnym przestępstwem lub wykroczeniem popełnionym przez pracownika. Poza tym pracodawca nie wypłaca tego świadczenia za okresy niezdolności do pracy przypadającej w czasie urlopu bezpłatnego, urlopu wychowawczego oraz tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności. Wynagrodzenie za czas choroby nie przysługuje także pracownikowi, odsuniętemu od pracy z powodu podejrzenia o nosicielstwo zarazków choroby zakaźnej, jeżeli niepodjął on proponowanej mu przez pracodawcę innej pracy niezabronionej takim osobom, odpowiadającej jego kwalifikacjom zawodowym lub którą może wykonywać po uprzednim przeszkoleniu. Ponadto prawo do wynagrodzenia za czas choroby traci pracownik, który w okresie orzeczonej niezdolności do pracy wykonuje pracę zarobkową lub wykorzystuje zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia oraz wówczas, gdy zaświadczenie lekarskie zostało sfałszowane. PODSTAWA PRAWNA• Art. 12 i 14–17 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 31, poz. 267 z późn. zm.).

Czy należy mi się wynagrodzenie za czas choroby

Od 1 stycznia przebywam na urlopie bezpłatnym, który ma trwać do 31 marca. Na początku marca zachorowałem. Będę na zwolnieniu co najmniej do połowy kwietnia. Czy nabędę prawo do wynagrodzenia chorobowego po urlopie bezpłatnym?

Tak Urlop bezpłatny jest okresem przerwy w ubezpieczeniu chorobowym. Dlatego też pracownik za okresy niezdolności do pracy przypadające w okresie urlopu bezpłatnego nie ma prawa do zasiłku chorobowego. W tym czasie nie przysługuje mu także wynagrodzenie za czas choroby. W opisanej sytuacji dotyczyć to będzie okresu od pierwszego dnia choroby do końca marca. Jednakże w sytuacji, gdy pracownik stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w trakcie urlopu bezpłatnego i niezdolność ta trwa nieprzerwanie także po zakończeniu urlopu, to ma on prawo do wynagrodzenia za czas choroby przypadającej po zakończeniu urlopu. Wynagrodzenie to pracodawca będzie zobowiązany wypłacić od pierwszego dnia po zakończeniu urlopu, czyli od 1 kwietnia. Należy dodać, że okresu niezdolności do pracy przypadającej w okresie urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu zasiłkowego oraz do 33 dni, za które pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe. PODSTAWA PRAWNA• Art. 12 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 31, poz. 267 z późn. zm.).

Czy wlicza się wszystkie okresy choroby

Od niedawna prowadzę działalność gospodarczą. W ubiegłym roku zatrudniłem dwóch pracowników. Jeden z nich zachorował w styczniu i był nieobecny w pracy przez czternaście dni. Pod koniec lutego ten sam pracownik zachorował ponownie. Czy do okresu wypłaty wynagrodzenia chorobowego powinienem uwzględnić okres poprzedniej choroby?

Tak Okres niezdolności do pracy, za który pracodawca wypłaca wynagrodzenie chorobowe, liczy się w ramach roku kalendarzowego. Do 33 dni dolicza się poprzednie okresy niezdolności pracownika przypadające w danym roku, niezależnie od trwania choroby, jej rodzaju i długości przerw występujących między tymi chorobami. Zasada sumowania wszystkich nieobecności w pracy z powodu choroby obowiązuje także wówczas, gdy pracownik jest zatrudniony równolegle w dwóch lub więcej zakładach pracy lub gdy dochodzi w ciągu roku do zmiany pracodawcy. Z tych ostatnich względów w razie ustania zatrudnienia na pracodawcy spoczywa powinność zamieszczenia w świadectwie pracy informacji o dniach niezdolności do pracy z powodu choroby, za które przysługiwało wynagrodzenie. Dodajmy, że w każdym kolejnym roku kalendarzowym okres 33 dni liczy się od początku, a to oznacza, że obowiązek pracodawcy wypłaty wynagrodzenia gwarancyjnego wyprzedza w każdym roku ochronę przysługującą pracownikowi z tytułu ubezpieczenia chorobowego. PODSTAWA PRAWNA• Art. 92 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

Czy pracownik jest uprawniony do świadczeń chorobowych

Od 1 marca zatrudniłem w swojej firmie nowego pracownika. Do końca lutego prowadził on własną działalność, z tytułu której podlegał dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu. Pracownik w drugim tygodniu pracy zachorował i dostarczył zwolnienie lekarskie na dziesięć dni. Czy ma on prawo do wynagrodzenia chorobowego, skoro nie przepracował jeszcze miesiąca?

Tak Wprawdzie przy nabywaniu prawa do świadczeń chorobowych obowiązuje tzw. okres wyczekiwania, ale nie dotyczy to pracownika w przytoczonej sytuacji. Wyjaśnijmy bowiem, że warunkiem do nabycia wynagrodzenia za czas choroby, a następnie zasiłku chorobowego, jest co najmniej jednomiesięczne zatrudnienie. Dopiero po upływie 30 dni nieprzerwanego obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego przysługuje prawo do świadczeń chorobowych. Do tego okresu wlicza się jednak poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni lub była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego. Skoro więc pracownik prowadził do końca lutego własną działalność i podlegał z tego tytułu ubezpieczeniu chorobowemu, to spełnia on warunek 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Tym samym nabywa on prawo do wynagrodzenia chorobowego od pierwszego dnia niezdolności do pracy orzeczonej w zaświadczeniu lekarskim.