Jak prawidłowo obliczyć ekwiwalent za urlop na 2007 rok

Na początku każdego roku kalendarzowego mamy problemy z obliczaniem ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Wątpliwości powstają w związku z ustalaniem współczynnika do tego ekwiwalentu.

Współczynnik do ekwiwalentu pieniężnego za urlop ustala się odrębnie w każdym roku kalendarzowym i stosuje się przy obliczaniu ekwiwalentu, do którego pracownik nabył prawo w ciągu danego roku. Oznacza to, że przy wypłacie ekwiwalentu stosuje się współczynnik z tego roku, w którym ekwiwalent jest wypłacany. Jeżeli zatem w 2007 roku pracodawca będzie wypłacał ekwiwalent za niewykorzystany urlop, należny za 2006 lub 2005 rok, wówczas do obliczenia ekwiwalentu za ten urlop stosuje się współczynnik z roku 2007.

Jak ustalić współczynnik

Współczynnik stosowany przy ustalaniu wysokości ekwiwalentu urlopowego ustala się, odejmując od liczby dni w danym roku kalendarzowym łączną liczbę przypadających w tym roku niedziel i świąt oraz dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, a otrzymany wynik dzieli się przez 12. Pierwszą kwestią przy obliczaniu współczynnika jest ustalenie liczby niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy, wynikających z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy. Dni świąteczne ustalone są w ustawie z dnia18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy. W 2007 roku tylko 9 dni świątecznych przypada w dzień inny niż niedziela (nie liczymy 11 listopada, który w 2007 roku wypada w niedzielę) i tylko te święta należy uwzględnić przy ustalaniu współczynnika. Przy obliczaniu ekwiwalentu za urlop osób zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy współczynnik ekwiwalentowy ulega proporcjonalnemu pomniejszeniu w stosunku do etatu. Zatem w 2007 roku współczynnik wynosi: • dla półetatowca – 10,5 (21 x 1/2), • dla zatrudnionego na 1/3 etatu – 7 (21 x 1/3), • dla świadczącego pracę na 3/4 etatu – 15,75 (21 x 3/4).

Jaka podstawa ekwiwalentu

Aby obliczyć wysokość należnego ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop, należy najpierw ustalić miesięczne wynagrodzenie pracownika, które w zależności od rodzaju składników oblicza się z różnych okresów. Wyróżnia się trzy grupy składników wynagrodzenia: • pierwsza grupa – określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości, • druga grupa – przysługujące za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc (zmienne składniki), • trzecia grupa – wypłacane za okresy dłuższe niż 1 miesiąc. Składniki wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w wysokości należnej w miesiącu nabycia prawa do tego ekwiwalentu. Zmienne składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikowi za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc, uzyskane przez pracownika w okresie 3 miesięcy poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu, uwzględnia się do podstawy wymiaru ekwiwalentu jako średnią z tych 3 miesięcy. Jeśli pracownik nie przepracował wymaganego pełnego okresu 3 miesięcy, to dla ustalenia kwoty ekwiwalentu wynagrodzenie, jakie faktycznie otrzymał z całego okresu, dzieli się przez liczbę dni pracy, za które przysługiwało to wynagrodzenie, a otrzymany wynik mnoży przez liczbę dni, jakie pracownik przepracowałby w ramach normalnego czasu pracy (tzw. dopełnienie podstawy). Składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy dłuższe niż 1 miesiąc, faktycznie wypłacone w okresie 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu, przyjmuje się jako średnią z tego okresu.

Jak obliczyć ekwiwalent

Ustalone kwoty wszystkich składników wynagrodzenia sumuje się i oblicza ekwiwalent za jeden dzień urlopu. Otrzymaną sumę należy podzielić przez współczynnik ekwiwalentowy. Następnie ustalony ekwiwalent za dzień urlopu dzieli się przez 8 godzin i mnoży otrzymany wynik przez liczbę godzin niewykorzystanego przez pracownika urlopu wypoczynkowego.

WSPÓŁCZYNIK W 2007 R. W 2007 roku współczynnik służący do ustalenia ekwiwalentu pieniężnego za 1 dzień urlopu wypoczynkowego będzie wynosił 21.