Brytyjskie prawo zachęca pracodawców do organizowania opieki nad dziećmi pracowników. Wydatki poniesione w tym celu zakład pracy może zaliczyć do kosztów podatkowych, a pracownicy nie zapłacą podatku dochodowego i składek na ubezpieczenie społeczne w związku z tą pomocą. Rodzaj opieki decyduje o zakresie zwolnienia.

Przedszkole przyzakładowe – pracodawca może zaliczyć do kosztów podatkowych np. zabawki, wynagrodzenie opiekunów i wyżywienie dzieci. Może zamortyzować środki trwałe z wyposażenia przedszkola.

Zakład pracy może zlecić opiekę tzw. instytucjom kwalifikowanym, np. niańce. Jej wynagrodzenie będzie kosztem podatkowym. Trzeci rodzaj to vouchery na opiekę nad dzieckiem pracownika, który sam wybiera instytucję opiekuńczą. Pracownik nie zapłaci podatku, jeżeli tygodniowa wartość pomocy w ramach tych dwóch ostatnich form wyniesie maksymalnie 55 GBP (tj. rocznie 2915 GBP).