Jeśli zatrudniony zmienia pracę w trakcie roku, liczba dni wolnych, jaka przysługuje mu u nowego pracodawcy, zależy od tego, ile dni urlopu za ten rok wykorzystał w dotychczasowej pracy, oraz od przewidywanego okresu zatrudnienia.
Na przykład jeżeli pracownik, któremu w ciągu roku przysługuje prawo do 20 dni urlopu, po trzech miesiącach (czyli po 1 kwietnia) zmieni pracę, to w pierwszej firmie ma on prawo do wypoczynku w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego w roku ustania stosunku pracy, czyli do 3/12 wymiaru urlopu rocznego (5 dni, niepełne dni zaokrągla się w górę).
Natomiast wymiar urlopu w drugiej firmie będzie zależał od przewidywanego okresu zatrudnienia. Jeśli ma on trwać co najmniej do końca roku kalendarzowego, w którym pracownik zmienia pracę, wówczas wymiar urlopu będzie proporcjonalny do okresu pozostałego do końca danego roku (czyli w omawianym przykładzie 15 dni). Natomiast jeśli kolejny pracodawca zatrudni go na czas krótszy niż do końca roku, wtedy wymiar jego wypoczynku trzeba ustalić proporcjonalnie do okresu pracy. Jeżeli w nowej firmie przepracuje np. tylko pół roku (od 1 kwietnia do 30 września), to w tym okresie będzie mu przysługiwało 10 dni urlopu. Podobną zasadę stosuje się do pracownika podejmującego pracę u kolejnego pracodawcy w ciągu innego roku kalendarzowego niż rok, w którym ustał jego stosunek pracy z poprzednią firmą.
Jeżeli zatrudniony wykorzysta urlop w wymiarze wyższym, niż wynika to z zasady proporcjonalności (czyli np. do końca marca wykorzystał więcej niż 5 dni wolnego), w nowej firmie będzie mu przysługiwał odpowiednio skrócony wypoczynek. Łączny wymiar urlopu w roku kalendarzowym nie może być niższy niż wynikający z okresu przepracowanego w tym roku u wszystkich pracodawców.
