W razie otrzymania niekompletnego lub nieprawidłowo wypełnionego świadectwa pracy podwładny ma prawo domagać się jego sprostowania. Firma sama może to zrobić, jeśli błąd jest oczywisty i nie dotyczy kwestii spornych.
Firma wystawiła pracownikowi świadectwo pracy w związku z rozwiązaniem z nim umowy o pracę. Pracownik zgłosił się do pracodawcy następnego dnia od wydania mu świadectwa z wnioskiem o jego sprostowanie w zakresie daty rozpoczęcia przez niego pracy w firmie. Na świadectwie widniała data 1 marca 2000 roku, podczas gdy prawidłowa data to 1 maja 2000 roku.
Wydanie świadectwa pracy jest obowiązkiem pracodawcy. Nie może on uzależniać wydania takiego świadectwa od uprzedniego rozliczenia się pracownika z zakładem pracy, np. od zwrotu przez niego powierzonego mienia. Pracownik ma prawo w ciągu 7 dni od otrzymania świadectwa pracy wystąpić z wnioskiem do pracodawcy o jego sprostowanie. W razie nieuwzględnienia wniosku pracownikowi przysługuje, w ciągu 7 dni od zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy, prawo wystąpienia z żądaniem jego sprostowania do sądu pracy.
W doktrynie i praktyce prawa pracy uznaje się, że jeżeli błąd jest oczywisty (tzw. omyłka pisarska) i nie dotyczy kwestii spornych (jak np. trybu rozwiązania umowy o pracę), a pracodawca wykryje go we własnym zakresie, może takie świadectwo sprostować w każdym czasie, także bez wniosku pracownika. W obu przypadkach, tj. zarówno wtedy, kiedy błąd dostrzeże pracodawca, jak i gdy z takim wnioskiem wystąpi pracownik, a jego żądanie będzie uzasadnione, pracodawca będzie miał obowiązek wydać nowe, prawidłowe świadectwo pracy, a jego odpis umieścić w aktach osobowych pracownika. Oznacza to, że pracodawca nie dokonuje żadnych korekt czy dopisków na pierwotnie wydanym dokumencie (np. przez skreślenie i dopisanie prawidłowej informacji), tylko sporządza nowy dokument.
Tak wynika z przepisów kodeksu pracy. Pozostałych kwestii, np. jaką datę wpisać na sprostowanym dokumencie i czy w nowym świadectwie należy zapisywać, że jest ono sprostowane, prawo pracy nie określa. W doktrynie przyjmuje się jednak, że skoro rozporządzenie wykonawcze do kodeksu pracy mówi tylko o tym, że pracodawca wydaje nowe świadectwo i nie zawiera wzoru sprostowania świadectwa pracy, to w tym zakresie powinna zostać zachowana taka sama procedura jak przy wydaniu pierwszego (wadliwego) świadectwa. Pracodawca powinien więc sporządzić dokument od nowa, opatrzyć je datą rzeczywistego wydania (a więc datą z dnia wydania sprostowanego świadectwa). Nie ma również przeszkód, aby takie świadectwo sporządziła i podpisała inna osoba niż poprzednio (nie jest to bowiem odpis). Nie jest także konieczne umieszczanie na nowym świadectwie informacji (np. w nagłówku), że świadectwo pracy zostało wydane w wyniku sprostowania (np. przez dopisanie w nagłówku dokumentu „sprostowanie świadectwa”).
Dla celów dowodowych pracodawca powinien jednak przechowywać notatkę służbową informującą o wydaniu nowego świadectwa pracy, przyczynach tego wydania (na wniosek pracownika, na skutek błędu zauważonego w dniu x przez pracownika y), dacie wydania pierwotnego świadectwa, a także o zakresie sprostowania (tj. co zostało skorygowane, np. w dokumencie z dnia x została wpisana wadliwa data 1 marca 2000 roku jako data rozpoczęcia przez pracownika pracy, podczas gdy prawidłowa data, jaka została wskazana w nowym świadectwie pracy wystawionym w dniu y przez pracownika z, to data 1 maja 2000 roku).
PRZYKŁAD
Sprostowanie świadectwa przez pracodawcę
W wydanym świadectwie pracy pracodawca zauważył pomyłkę pisarską. Ponieważ ani kodeks pracy, ani przepisy rozporządzenia wykonawczego nie regulują kwestii związanych ze sprostowaniem przez pracodawcę świadectwa pracy we własnym zakresie, tj. bez uprzedniego wniosku pracownika, należy przyjąć, że pracodawca powinien zrobić to niezwłocznie po wykryciu błędu. Jednocześnie najpóźniej w dniu wydania pracownikowi nowego świadectwa pracy pracodawca powinien usunąć z akt osobowych pracownika i zniszczyć poprzednio wydane świadectwo pracy.
Podstawa prawna
Art. 97 par. 21 i 3 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
Par. 5 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (Dz.U. nr 60, poz. 282 z późn. zm.).