Pracownikowi przysługuje prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub też pracę o jednakowej wartości. Zasada ta dotyczy również osób korzystających z urlopu macierzyńskiego lub wychowawczego.
Pracownica przebywała na urlopie macierzyńskim. W tym okresie pracodawca podwyższył wynagrodzenie wszystkim pracownikom, oprócz niej. W takim przypadku może dochodzić ona odszkodowania od firmy.
Zdarza się, że pracodawcy poprzez wysokość wynagrodzenia dyskryminują swoich pracowników. Przypadki te dotyczą np. osób przebywających na urlopach macierzyńskich lub wychowawczych. Takie działanie pracodawcy stanowi naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu. Zakaz dyskryminacji jest wprost wyrażony w art. 113 kodeksu pracy. Za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu uważana jest:
● odmowa nawiązania lub rozwiązania z pracownikiem stosunku pracy,
● niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia, pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą,
● pominięcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe.
Zgodnie z kodeksem pracy pracownikowi przysługuje prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub też pracę o jednakowej wartości. Jeżeli pracodawca naruszy zasady jednakowego wynagrodzenia, pracownik ma prawo dochodzić od pracodawcy odszkodowania. Dotyczy to także osób korzystających z urlopów macierzyńskich i wychowawczych, np. ojców, którzy sami opiekują się dzieckiem.
Należy podkreślić, iż korzystanie z uprawnień przyznawanych przepisami prawa, np. urlopu w związku z urodzeniem i wychowaniem dziecka, jest uprawnieniem osobistym pracownicy i nie może być przyczyną nierównego traktowania.
Pracodawca, który chce różnicować wynagrodzenie pracowników zatrudnionych na podobnych stanowiskach, musi obiektywnie ustalić przyczynę niższego wynagrodzenia w porównaniu ze współpracownikami.
Niekorzystne traktowanie kobiety w związku z jej ciążą lub macierzyństwem zostało zakwalifikowane jako dyskryminacja również w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (np. w wyroku z 11 listopada roku 2010 r w sprawie C-232/09, Dz.Urz. UE nr c13 z 15 stycznia 2011 r.).
Pokrzywdzony pracownik może domagać się wyrównania swojego wynagrodzenia na przyszłość do wynagrodzenia innych pracowników. Podobnie stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z 8 czerwca 2010 r. (sygn. 1 PK 27/2010).
Podstawa prawna
Art. 113, 183a – 183d ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).