Firma, która chce natychmiast zwolnić długotrwale chorego pracownika, musi do okresu zasiłkowego doliczyć 3 miesiące świadczenia rehabilitacyjnego.
Po 182 dniach nieprzerwanej choroby pracownik nadal był niezdolny do pracy. Po miesiącu ZUS przyznał mu świadczenie rehabilitacyjne z datą wsteczną. Firma zwolniła pracownika po 3 miesiącach pobierania tego świadczenia.
Pracodawca może zwolnić natychmiastowo pracownika bez jego winy, jeżeli jego niezdolność do pracy wskutek choroby trwa dłużej niż:
● 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony w danej firmie krócej niż 6 miesięcy (do tego okresu nie dolicza się okresu trwania tej niezdolności),
● okres zasiłkowy oraz pobieranie świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące – gdy pracownik pracował u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową.
Maksymalnie pracownik jest chroniony przez 272 dni (182 dni okresu zasiłkowego + 90 pobierania świadczenia rehabilitacyjnego), a przy gruźlicy przez 360 dni (270 dni okresu zasiłkowego + 90 dni pobierania świadczenia rehabilitacyjnego). Limity te zawierają w sobie 33 dni, za które pracodawca wypłaca wynagrodzenie chorobowe.
Zanim pracodawca zwolni pracownika z powodu jego długotrwałej choroby, musi sprawdzić, czy jest on nadal niezdolny do pracy (wyr. SN z 21 września 2006 r., II PK 6/06, niepubl.). Jeżeli zatem pracownik stawi się do pracy, należy wysłać go na badania kontrolne. Natomiast gdy nadal choruje, firma nie powinna śpieszyć się z decyzją o jego zwolnieniu. Procedura ustalania prawa do świadczenia rehabilitacyjnego może bowiem trwać dość długo, zwłaszcza że nie można wyłączać ewentualnego przeniesienia sporu na drogę sądową z odwołania od decyzji organu właściwego w sprawie świadczenia.
Sąd Najwyższy w wyroku z 6 kwietnia 2007 r. (II PK 263/06, OSNP 2008/9-10/128) uznał, że pracodawca, wiedząc o niezdolności do pracy pracownika, powinien brać pod uwagę, iż w momencie rozwiązania umowy bez wypowiedzenia nie upłynął jeszcze trzymiesięczny okres pobierania świadczenia rehabilitacyjnego. Ochrona trwa nawet wtedy, gdy pracodawca nie może wiedzieć o tym, że pracownik otrzyma to świadczenie z opóźnieniem. Pracodawca powinien więc rozwiązać umowę dopiero po upływie 3 miesięcy od dnia następnego po upływie okresu pobierania zasiłku chorobowego.
Podstawa prawna
Art. 53 par. 1 pkt 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
Ustawa z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 77, poz. 512).