Zasadniczo tylko jeden rodzic lub opiekun może korzystać z urlopu wychowawczego. Wyjątkowo mogą z niego korzystać jednocześnie oboje rodzice lub opiekunowie dziecka przez okres nieprzekraczający trzech miesięcy.
Prawa do urlopu wychowawczego nie mają osoby wykonujące pracę na innej podstawie niż stosunek pracy, np. zatrudnieni na podstawie umowy-zlecenia, umowy o dzieło, umowy agencyjnej.
Pracownik zatrudniony przez co najmniej sześć miesięcy ma prawo do urlopu wychowawczego w wymiarze do trzech lat w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez nie czwartego roku życia. Do sześciomięsięcznego okresu zatrudnienia wlicza się poprzednie okresy zatrudnienia (art. 186 par. 1 k.p.). Nie ma przy tym znaczenia:
● długość przerw między okresami zatrudnienia,
● wymiar czasu pracy (nie przelicza się połowy etatu na cały etat),
● tryb rozwiązania stosunku pracy (wlicza się okres wypowiedzenia oraz okres pracy zakończony np. natychmiastowym rozwiązaniem umowy o pracę z winy pracownika).
Do okresu zatrudnienia wliczeniu podlegają także okresy urlopu macierzyńskiego, nieświadczenia pracy z powodu choroby (wyrok WSA Gdańsk z 21 marca 2007, II SA/Gd 618/06, Legalis), a także okresy zaliczane do stażu pracy na podstawie przepisów szczególnych, np. okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych. Nie wlicza się natomiast urlopu bezpłatnego z wyjątkiem urlopu udzielonego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy (art. 1741 par. 2 k.p.).
To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Urlop można wykorzystać wspólnie maksymalnie na okres trzech miesięcy.
W pełnej wersji artykułu znajdziesz więcej informacji na temat:

- Osób uprawnionych do wykorzystania urlopu
- Ustalenia wymiaru urlopu
- Wychowywania dziecka niepełnosprawnego
- Podziału urlopu na części