Pracodawca będący przedsiębiorcą zatrudnia ośmiu pracowników. Jeden z nich zwrócił się o wypłacenie świadczenia urlopowego w związku z urlopem w wymiarze 10 dni. Dotychczas firma nie przekazywała żadnych informacji na temat świadczeń i nie wypłacał ich w przeszłości. Czy ma obowiązek ich wypłaty?
Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. nr 70, poz. 335 z późn. zm.) pracodawcy zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, z zastrzeżeniem pracodawców z sektora publicznego, mogą tworzyć fundusz świadczeń socjalnych lub wypłacać świadczenia urlopowe.
Zgodnie z art. 3 ust. 3a ustawy pracodawcy nieobjęci układem zbiorowym pracy oraz niezobowiązani do wydania regulaminu wynagradzania informacje w sprawie nietworzenia funduszu i niewypłacania świadczenia urlopowego przekazują pracownikom w pierwszym miesiącu danego roku kalendarzowego, w sposób przyjęty w danej firmie. Ustawa nie przewiduje formy, w jakiej informacje o wysokości świadczenia powinny być przekazane pracownikom. W praktyce może to być np. informacja przekazana e-mailem.
Ustawa nie określa konsekwencji nieprzekazania w terminie tej informacji. Jednak zgodnie ze stanowiskiem Państwowej Inspekcji Pracy (GNP/97/024-84/04) informacja taka ma charakter konstytutywny. Pracodawca, który nie przekazał takiej informacji w ustawowym terminie, ma więc obowiązek wypłacać świadczenia urlopowe w danym roku.
Świadczenia urlopowe przysługuje raz do roku każdemu pracownikowi korzystającemu w danym roku z urlopu wypoczynkowego wymiarze co najmniej 14 dni kalendarzowych. Wypłata świadczenia powinna nastąpić najpóźniej w dniu ostatnim poprzedzającym rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego.
Należy więc uznać, że w omawianej sprawie pracodawca ma obowiązek wypłaty świadczenia urlopowego. Zaniechanie wypłaty należnego świadczenia będzie stanowiło wykroczenie przeciwko prawom pracownika.
not. mj