Osoba zatrudniona ma prawo do skorzystania z zaplanowanego wcześniej urlopu. Jednakże pracodawca może nie wyrazić na to zgody lub nawet odwołać ją z takiego wypoczynku.
Za czas urlopu wypoczynkowego pracownikowi przysługuje wynagrodzenie. Wymiar urlopu jest uzależniony od ogólnego okresu zatrudnienia pracownika. Wynosi on 20 dni dla pracowników ze stażem pracy do lat 10 oraz 26 dni dla osób pracujących 10 lat i więcej.

Co najmniej 14 dni

Pracownik może wykorzystać cały przysługujący mu urlopu wypoczynkowy w jednym terminie, np. od razu wystąpić o udzielenie 26 dni. Może też podzielić go na części. Jednakże taki sposób skorzystania z urlopu może być uwzględniony tylko na wniosek pracownika. Jedynym ograniczeniem w tym zakresie jest przepis kodeksu pracy wskazujący, iż w razie urlopu dzielonego jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.
Oznacza to, iż w żadnym przypadku pracodawca nie może sam ustalić, że podwładny ma skorzystać z urlopu w częściach, ani narzucać pracownikowi liczbę wolnych dni, z których powinien skorzystać (poza wskazanym powyżej okresem 14 dni).
Krótszy urlop przysługuje pracownikowi, który po raz pierwszy w danym roku kalendarzowym podejmuje zatrudnienie. Za każdy przepracowany pełny miesiąc może on wystąpić o 1/12 wymiaru, jakie będzie mu przysługiwało po przepracowaniu roku.
To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Kiedy można zmienić pracownikowi termin urlopu.
W pełnej wersji artykułu znajdziesz odpowiedzi na pytania:

- Jak zaplanować wolne
- Kiedy trzeba zmienić termin