W trakcie rekrutacji firma może żądać od kandydatów do pracy m.in. informacji na temat przebiegu poprzedniego zatrudnienia oraz wykształcenia. Dodatkowe informacje (np. o niekaralności) ma prawo uzyskać, jeśli przepisy tak stanowią.
Kodeks pracy jasno określa, jakie dane na temat kandydatów do pracy może pozyskiwać firma w trakcie rekrutacji. Katalog ten obowiązuje wszystkich pracodawców. W niektórych przypadkach firma może jednak żądać od kandydatów, aby przedstawili dodatkowe informacje o sobie. Pracodawca ma do tego prawo, jeśli tak stanowią przepisy szczególne regulujące zatrudnienie na konkretnych stanowiskach w określonych instytucjach lub jednostkach. Najlepszym przykładem tego typu unormowań są pragmatyki zawodowe, czyli ustawy lub rozporządzenia określające zasady zatrudniania oraz obowiązki pracownicze, np. służb mundurowych.
Pracownik może się natomiast zgodzić na udzielenie pracodawcy dodatkowych informacji na swój temat. Oświadczenie pracownika może mieć nawet formę życiorysu lub listu motywacyjnego pod warunkiem, że informacje takie zostały przekazane z własnej inicjatywy.

Dane podstawowe

Katalog danych o kandydacie do pracy, jakich może domagać się pracodawca, jest zawarty w art. 221 kodeksu pracy. Wynika z niego, że firma ma prawo pozyskać od osoby ubiegającej się o pracę dane obejmujące:
● imię (imiona) i nazwisko,
● imiona rodziców,
● datę urodzenia,
● miejsce zamieszkania (adres do korespondencji),
● wykształcenie,
● przebieg dotychczasowego zatrudnienia.



To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Czego pracodawca może żądać od zatrudnianego pracownika.
W pełnej wersji artykułu znajdziesz odpowiedzi na pytania:
- Kiedy żądać odszkodowania
- O co firma nie może pytać
- Jakie są zakazane żądania pracodawcy