W związku z ustaniem stosunku pracy pracodawca zobowiązany jest do niezwłocznego wydania pracownikowi świadectwa pracy. Czy pracodawca może zwolnić się z tego obowiązku?

Wydanie pracownikowi świadectwa pracy jest obowiązkiem pracodawcy i nic nie może usprawiedliwiać jego naruszenia. W szczególności pracodawca nie może uzależniać wydania świadectwa od wcześniejszego rozliczenia się pracownika z pracodawcą.
Jeżeli jednak po rozwiązaniu lub wygaśnięciu umowy o pracę nawiązywana jest kolejna umowa o pracę z dotychczasowym pracodawcą, to świadectwo wydawane jest tylko na żądanie pracownika. Żądanie takie należy złożyć nie później niż w dniu poprzedzającym dzień, w którym następuje rozwiązanie lub wygaśnięcie stosunku pracy.
Doręczenie pracownikowi świadectwa pracy powinno nastąpić w dniu ustania stosunku pracy. Jeżeli jednak wydanie tego dokumentu pracownikowi bądź osobie pisemnie do tego upoważnionej nie jest możliwe, pracodawca może, w terminie siedmiu dni, wysłać świadectwo na adres miejsca pobytu pracownika. Jeżeli taki adres nie jest znany bądź przesyłka powróciła, pracodawca może złożyć świadectwo do akt personalnych z odpowiednią adnotacją.
Pracodawca składa świadectwo pracy do akt osobowych również w sytuacji, w której stosunek pracy ustał w powodu śmierci pracownika. Wydanie świadectwa następuje na wniosek członka rodziny zmarłego pracownika bądź jego spadkobiercy.
Pracownik może żądać sprostowania świadectwa. Żądanie sprostowania można złożyć do pracodawcy w terminie siedmiu dni od otrzymania świadectwa. Jeżeli pracodawca odmówi sprostowania świadectwa zgodnie z wnioskiem pracownika, pracownik może dochodzić sprostowania na drodze sądowej.
Treść świadectwa pracy jest ściśle określona przez przepisy prawa pracy. Wśród informacji, które należy zamieścić w świadectwie, można wyróżnić takie, które pracodawca ma obowiązek zamieścić zawsze, oraz takie, które zamieszcza tylko na wniosek pracownika. Do pierwszej grupy należą informacje dotyczące np. okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania, okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Informację o wysokości wynagrodzenia i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach umieszcza się tylko na żądanie pracownika.
Świadectwo pracy nie jest dokumentem urzędowym w rozumieniu art. 244 kodeksu postępowania cywilnego, co powoduje, że nie stanowi ono dowodu jego zawartości. Jako dokument prywatny może stanowić jedynie dowód tego, że osoba, która je podpisała, złożyła oświadczenie w nim zawarte.
BARTŁOMIEJ RACZKOWSKI
partner, Bartłomiej Raczkowski Kancelaria Prawa Pracy
Bartłomiej Raczkowski, partner, Bartłomiej Raczkowski Kancelaria Prawa Pracy / DGP