Wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę na czas nieokreślony nie zamyka drogi do jego zwolnienia dyscyplinarnego w okresie biegnącego wypowiedzenia. Czy pracownik może żądać dwóch odszkodowań, gdy zarówno wypowiedzenie umowy, jak i jej rozwiązanie bez wypowiedzenia zostały dokonane przez pracodawcę niezgodnie z prawem?
W przypadku niezasadnego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony, jeśli okres wypowiedzenia już minął, pracownik może żądać zasądzenia odszkodowania. Odszkodowanie przysługuje pracownikowi również, jeśli pracodawca w okresie wypowiedzenia rozwiązał z nim umowę o pracę z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę bez wypowiedzenia. Powstaje pytanie, czy w sytuacji gdy obie czynności były prawnie wadliwie, pracownik może otrzymać podwójne odszkodowanie.
Biorąc pod uwagę funkcję odszkodowania, tj. zrekompensowanie pracownikowi zarobku utraconego wskutek bezprawnego rozwiązania umowy o pracę, nieuzasadnione wydaje się kumulowanie odszkodowań z tytułu wadliwego wypowiedzenia umowy o pracę (art. 45 par. 1 w zw. z art. 471 kodeksu pracy), jak i z tytułu wadliwego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia (art. 60 k.p.). Zasądzenie podwójnego odszkodowania powodowałoby bowiem podwójną rekompensatę tej samej szkody.
W przypadku zatem wadliwego rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia oraz wadliwości dokonanego wcześniej wypowiedzenia pracownik korzysta z uprawnień, które przewidziane są w razie niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę (art. 45 par. 1 k.p.), bez możliwości jednoczesnego skorzystania z roszczenia przewidzianego art. 60 k.p. Ten ostatni przepis obejmuje bowiem tylko takie sytuacje, gdy rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia jest wadliwe, natomiast prawidłowe jest jego wypowiedzenie (zob. wyrok Sądu Najwyższego z 8 maja 2007 r., II PK 277/06, OSNP 2008/7-8/103).