Osoba niezdolna do pracy będzie miała wyliczoną rentę na podstawie wpłaconych do ZUS składek na emeryturę.
Rząd chce, aby osoby niezdolne do pracy urodzone po 31 grudnia 1948 roku otrzymywały renty kapitałowe, które byłyby wyliczane nową metodą. Taka propozycja znalazła się w ogłoszonym rządowym planie rozwoju i konsolidacji finansów 2010–2011.
Podstawą obliczenia renty z tytułu niezdolności do pracy byłaby suma zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne i kapitału początkowego, zapisanych na koncie ubezpieczonego prowadzonym przez ZUS. Członkowie OFE mieliby podwyższony stan konta emerytalnego o kwotę składek, które zostały odprowadzone do II filaru. Ich świadczenia będą więc wyliczane tak, jakby członkami OFE nie byli.
Wysokość renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy obliczana nową metodą byłaby równa kwocie uzyskanej przez podzielenie kapitału zapisanego na indywidualnym koncie ubezpieczonego przez liczbę lat, jaką statystycznie przeżywają osoby po ukończeniu 60 roku życia. Renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy wynosiłaby 75 proc. wyliczonej w ten sposób kwoty.



Jak podkreślają eksperci, rządowa propozycja nie jest nowa. Wcześniej identyczne zapisy o rentach kapitałowych znalazły się w zawetowanej przez prezydenta ustawie z 17 października 2008 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw.
Zdaniem jednak Pawła Pelca, eksperta ubezpieczeniowego, propozycja rządowa dostosowuje zasady obliczania wysokości rent z tytułu niezdolności do pracy do zasad obliczania emerytur obowiązujących od 1999 roku.
– Reformując system emerytalny, pozostawiono bez zmian zasady obliczania rent z tytułu niezdolności do pracy – mówi Paweł Pelc.
Obecnie osoba niezdolna do pracy musi legitymować się odpowiednim okresem składkowym i nieskładkowym, który zależy od wieku. ZUS, wyliczając rentę uwzględnia oprócz tych okresów także tzw. okresy hipotetyczne, uzupełniające staż ubezpieczeniowy do pełnych 25 lat. Niezdolność do pracy (poza wyjątkami) musi powstać w jednym z wymienionych okresów składkowych lub nieskładkowych, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.