Po długotrwałej nieobecności w pracy z powodu choroby pracownik powinien wykonać kontrolne badania lekarskie. Czy takie badania muszą poprzedzać urlop wypoczynkowy pracownika udzielany bezpośrednio po zakończeniu choroby? Czy pracodawca może udzielić pracownikowi urlopu w takim terminie?
Pracownik przed podjęciem swoich obowiązków po okresie niezdolności do pracy spowodowanej chorobą trwającą dłużej niż 30 dni powinien zostać skierowany przez pracodawcę na kontrolne badania lekarskie, weryfikujące jego zdolność do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku. Taki obowiązek wynika z art. 229 par. 2 kodeksu pracy. Pracodawca nie może bowiem dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego potwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku (art. 229 par 4 k.p.).
Konieczność wykonania badań kontrolnych nie istnieje, jeżeli pracownik, po uzgodnieniu z pracodawcą, decyduje się rozpocząć urlop wypoczynkowy w terminie przypadającym bezpośrednio po zakończeniu swojej choroby. Rozwiązanie takie nie jest sprzeczne z przepisem art. 229 par. 2 k.p., gdyż celem kontrolnych badań lekarskich, o których w nim mowa, jest ustalenie zdolności do wykonywania pracy. Urlop wypoczynkowy służy natomiast regeneracji sił pracownika i w swej istocie polega na czasowym niewykonywaniu pracy na dotychczasowym stanowisku.
Mając to na względzie, nie można przyjąć, iż niezbędnym warunkiem rozpoczęcia urlopu wypoczynkowego w omawianym przypadku jest poddanie się przez pracownika kontrolnym badaniom lekarskim.
Sąd Najwyższy podkreślił, że badania te są niezbędne przed dopuszczeniem pracownika do pracy, natomiast nieprzeprowadzenie ich przed urlopem nie pozostaje w sprzeczności z istotą urlopu wypoczynkowego (zob. wyrok Sądu Najwyższego z 20 marca 2008 r., II PK 214/07, OSNP 2009 nr 15-16, poz. 194).