Pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy nie może otrzymać niższej płacy niż kwota minimalnego wynagrodzenia. Obecnie wynosi ona 1317 zł. Ustalona na dany rok kwota wynagrodzenia minimalnego jest podawana w wysokości brutto. Należy ją pomniejszyć o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, składkę na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Od 1 stycznia 2010 r. obwieszczeniem prezesa Rady Ministrów z 24 lipca 2009 r. wzrosła minimalna stawka wynagrodzenia dla pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy i wynosi 1317,00 zł. Kwota ta jest wyższa od dotychczas obowiązującej o 41,00 zł. Ustalona na dany rok kwota wynagrodzenia minimalnego jest kwotą brutto. Należy ją pomniejszyć o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, składkę na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Wysokość wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od wysokości minimalnego wynagrodzenia ustalonego na dany rok. Jeżeli w umowie o pracę kwota wynagrodzenia została określona w niższej kwocie, to stosowne postanowienie umowy z mocy prawa jest zastępowane wysokością wynagrodzenia wynikającą z obwieszczenia. Zmiana umów w tym zakresie nie jest konieczna, bowiem pracownicy będą mieli roszczenie o wypłatę wynagrodzenia w wyższej wysokości. Zapis w umowie nie ma w tym przypadku znaczenia, gdyż postanowienia umów o pracę oraz innych aktów, na których podstawie powstaje stosunek pracy, nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy.
Pracodawca, który zapłaci pracownikowi pensję w kwocie niższej niż ustalone minimum, zobowiązany jest do niezwłocznej wypłaty wyrównania. Dopłata wyrównania po terminie wypłaty pociąga za sobą konieczność uregulowania odsetek od nieterminowo wypłaconej części wynagrodzenia. Jeżeli ich wysokość nie została uregulowana w umowie o pracę, wówczas przy ustalaniu ich kwoty należy zastosować odsetki ustawowe.
Roszczenie o wypłatę odsetek ulega przedawnieniu z upływem trzech lat od dnia, w którym stało się wymagalne.
Odsetki z tytułu opóźnienia w wypłacie wynagrodzenia za pracę przysługują pracownikowi za czas opóźnienia także w części, od której pracodawca odprowadził składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Oznacza to, że pracodawca ma obowiązek naliczyć odsetki od zaległego wynagrodzenia brutto, a nie netto (uchwała SN z 19 września 2002 r., III PZP 18/02, OSNP 2003/9/ 214).
To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Minimalne wynagrodzenie w 2010 roku wzrosło o 41 zł.