Warunkiem legalnego wykonywania pracy przez cudzoziemca jest posiadanie przez niego zezwolenia na pracę. Uproszczenie procedury z tym związanej, m.in. poprzez rezygnację z instytucji przyrzeczenia, skróciło okres oczekiwania na ten dokument. Nie zawsze jednak zezwolenie jest wymagane. Istnieje bowiem liczna grupa obcokrajowców, którzy mogą podejmować pracę w Polsce jedynie po zgłoszeniu tego faktu przez pracodawcę.
Zasadniczo posiadanie zezwolenia na pracę cudzoziemca wymagane jest wtedy, gdy:
● wykonuje pracę na terytorium RP na podstawie umowy z podmiotem, którego siedziba lub miejsce zamieszkania albo oddział, zakład lub inna forma zorganizowanej działalności znajduje się na terytorium RP,
● w związku z pełnieniem funkcji w zarządzie osoby prawnej przebywa na terytorium RP przez okres przekraczający łącznie sześć miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy;
● wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium RP na okres przekraczający 30 dni w roku kalendarzowym do oddziału lub zakładu podmiotu zagranicznego, jego podmiotu zależnego lub podmiotu powiązanego długoterminową umową o współpracy z pracodawcą zagranicznym,
● wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego, nieposiadającego oddziału, zakładu lub innej formy zorganizowanej działalności na terytorium RP i jest delegowany na terytorium RP w celu realizacji usługi o charakterze tymczasowym i okazjonalnym (usługa eksportowa),
● wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium RP na okres przekraczający trzy miesiące w ciągu kolejnych sześciu miesięcy w innym celu niż wskazany powyżej.
Istotne jest to, o czym wielu pracodawców zapomina, że zezwolenie na pracę wymagane jest również w przypadku powierzenia wykonywania pracy na innej podstawie niż stosunek pracy (umowa zlecenia, umowa o dzieło).
To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Za nielegalne zatrudnienie cudzoziemca grozi kara grzywny.