Okres zasiłkowy to okres, w którym pracownik ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby na podstawie art. 92 k.p. i zasiłku chorobowego. Maksymalna długość okresu zasiłkowego wynosi 182 dni, a w szczególnych przypadkach – 270.
Do okresu zasiłkowego wlicza się okresy niezdolności do pracy z powodu tej samej lub różnych chorób, jeżeli nie występują między nimi przerwy. Należy dodać, że płatnik zasiłku nie jest w żaden sposób informowany o przyczynach niezdolności do pracy ubezpieczonego. W zaświadczeniu lekarskim przeznaczonym dla płatnika zasiłku lekarz leczący nie wpisuje bowiem numeru statystycznego choroby powodującej niezdolność do pracy. Płatnik zasiłku zlicza zatem poszczególne okresy niezdolności do pracy z powodu choroby, kierując się tym, że nie występuje między nimi żadna przerwa.
Jeżeli niezdolność do pracy spowodowana jest gruźlicą (którą w zwolnieniu lekarskim lekarz oznacza kodem literowym D) i wystąpi bezpośrednio po niezdolności spowodowanej innymi przyczynami, okresy tych niezdolności zlicza się i prawo do zasiłku przysługuje przez łączny okres do 270 dni.
To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Jak ustalić okres zasiłkowy za niezdolność do pracy.

W pełnej wersji znajdziesz informacje na temat:

Nowego okresu zasiłkowego

Braku prawa do świadczeń

Okresach nieuwzględnionych

Sprawdź odpowiedzi na pytania:

Czy zsumować okresy choroby i wliczyć do jednego okresu

Czy dla kobiet w ciąży okres zasiłkowy jest dłuższy

Zobacz nowy dodatek Dziennika Gazety Prawnej: Ekspert GP.