Czy po przywróceniu pracownika do pracy wyrokiem sądu ze względu na formalne wady wypowiedzenia pracodawca może ponownie wypowiedzieć umowę o pracę z powołaniem się na przyczyny, które leżały u podstaw poprzedniego wypowiedzenia?
W świetle art. 45 par. 1 kodeksu pracy wypowiedzenie umowy o pracę może być nieuzasadnione lub naruszać przepisy o wypowiadaniu tych umów. Są to dwa rodzaje wadliwości rozwiązania umowy o pracę, a każdy z nich stanowi samodzielną podstawę orzeczenia o bezskuteczności wypowiedzenia, względnie przywrócenia pracownika do pracy albo zasądzenia na jego rzecz odszkodowania.
Wypowiedzenie umowy o pracę narusza przepisy (nie spełnia wymogów formalnych), jeżeli np. nie zostało dokonane w formie pisemnej, nie wskazano w nim przyczyny (w przypadku wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony), nie zostało poprzedzone konsultacją ze związkami zawodowymi (jeżeli konsultacja taka była w danym przypadku wymagana). Jeżeli na skutek odwołania się od takiego naruszającego przepisy wypowiedzenia sąd przywróci pracownika do pracy, pracodawca będzie niekiedy mógł ponownie wypowiedzieć umowę o pracę z powołaniem się na te same przyczyny. Będzie tak, jeżeli w postępowaniu o przywrócenie do pracy nie doszło do sądowego zbadania merytorycznej zasadności wypowiedzenia (wyrok SN z 9 grudnia 2003 r., I PK 154/03, wyrok z 19 lipca 2005 r., II PK 372/04), a więc wtedy, gdy sąd orzekł wyłącznie o naruszaniu przepisów (tj. o formalnej wadliwości wypowiedzenia), nie wypowiadając się jednocześnie na temat zasadności jego przyczyn. Dodatkowym wymogiem jest to, by w momencie wręczania drugiego wypowiedzenia przywołane ponownie przyczyny były aktualne, a więc aby – pomimo upływu czasu – nadal stanowiły uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia w rozumieniu art. 45 par. 1 kodeksu pracy. O tym zaś decydują okoliczności konkretnej sprawy.