Firma ma ulec likwidacji. Zatrudniony w niej pracownik mógłby już się ubiegać o emeryturę. Czy po zwolnieniu z powodu likwidacji zakładu, a następnie przejściu na emeryturę, będzie miał prawo do dwóch odpraw (odprawy z ustawy o zwolnieniach grupowych i odprawy emerytalnej)?
Zgodnie z art. 921 par. 1 kodeku pracy pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia. Jest to odprawa w wysokości minimalnej i wewnętrzne przepisy płacowe pracodawcy mogą przewidywać to świadczenie w wyższej kwocie. Prawo do odprawy przysługuje w sytuacji, gdy w związku z przejściem na emeryturę lub rentę dochodzi do rozwiązania stosunku pracy. Jeżeli oprócz tej przyczyny istnieje inna, na przykład związana z likwidacją pracodawcy, wówczas pracownikowi przysługiwać będą dwie odprawy; emerytalno-rentowa i odprawa przewidziana w razie zwolnień z przyczyn niedotyczących pracowników.
Chodzi tu o odprawę z ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. nr 90, poz. 844 z późn. zm.).
W poprzednim stanie prawnym (to jest do 30 czerwca 2003 r.) istniał przepis, który regulował kwestię zbiegu odpraw w taki sposób, że pracownikowi przysługiwała tylko jedna, korzystniejsza odprawa. Nowa ustawa o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników regulacji tej już nie powtórzyła. W razie zwolnień grupowych pracownikom przysługiwać będzie odprawa przewidziana w art. 8 oraz inne odprawy w pełnej wysokości. Sąd Najwyższy w wyroku z 25 listopada 2005 r. (IPK 86/05, OSNP 2006/19-20/295) wyraził tożsamy pogląd, iż wspomniana wyżej ustawa nie zawiera regulacji wyłączającej prawo do odprawy określonej w art. 8 w przypadku prawa do pobrania odprawy na innej podstawie.