Po upływie maksymalnego okresu pobierania przeze mnie zasiłku chorobowego pracodawca postanowił rozwiązać ze mną stosunek pracy. Zadzwonił do mnie i nie podając żadnych powodów zwolnienia, stwierdził, że nie muszę już przychodzić do firmy. Następnie przesłał mi świadectwo pracy, z którego wynikało, że rozwiązał ze mną umowę za wypowiedzeniem. Czy takie wypowiedzenie umowy jest skuteczne? Czy mogę żądać od pracodawcy odszkodowania?
Po upływie maksymalnego okresu pobierania przeze mnie zasiłku chorobowego pracodawca postanowił rozwiązać ze mną stosunek pracy. Zadzwonił do mnie i nie podając żadnych powodów zwolnienia, stwierdził, że nie muszę już przychodzić do firmy. Następnie przesłał mi świadectwo pracy, z którego wynikało, że rozwiązał ze mną umowę za wypowiedzeniem. Czy takie wypowiedzenie umowy jest skuteczne? Czy mogę żądać od pracodawcy odszkodowania?
Skuteczność złożenia oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy o pracę nie zależy od zachowania formy przewidzianej dla złożenia takiego oświadczenia przez kodeks pracy. Zagadnienia te były już wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć sądów. Przyjmuje się, że do rozwiązania umowy o pracę dochodzi wtedy, gdy wypowiedzenia dokonano ustnie, telefonicznie, przesyłając fax, sms, mms, lub wiadomość drogą elektroniczną (np. uchwała SN z 2 października 2002 r., III PZP 17/02, OSNP 2003/20/48). Artykuł 61 k.c. stosowany z mocy art. 300 k.p., stanowi, że oświadczenie woli skierowane do drugiej osoby uważa się za złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią.
Nie znaczy to oczywiście, że wypowiedzenie dokonane w taki sposób jest zgodne z prawem. W myśl art. 30 par. 3 k.p. oświadczenie każdej ze stron o wypowiedzeniu lub rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinno nastąpić na piśmie. Natomiast w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub jej rozwiązanie. W swoim oświadczeniu pracodawca powinien ponadto zawrzeć pouczenie o przysługującym pracownikowi prawie odwołania do sądu pracy (art. 30 par. 4 i 5 k.p.).
Pracodawca czytelnika naruszył zatem wszystkie powołane przepisy, ponieważ jego oświadczenie woli nie zostało złożone na piśmie, brakowało w nim przyczyny rozwiązania umowy oraz pouczenia o prawie złożenia odwołania do sądu pracy. W takiej sytuacji pracownikowi będą przysługiwać alternatywne roszczenia o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne, przywrócenie do pracy lub o odszkodowanie. Aby sąd uznał roszczenie pracownika za zasadne, wystarczające będzie, aby udowodnił on naruszenie przepisów prawa przy rozwiązywaniu umowy o pracę. Wówczas pracodawca nie będzie mógł bronić się zarzutem, że prawdziwa była przyczyna wypowiedzenia umowy, ponieważ nie wskazał jej pracownikowi rozwiązując z nim umowę, a tylko przyczyna wskazana w wypowiedzeniu umowy może być przedmiotem badań sądu. Brak pouczenia o prawie do odwołania się do sądu pracy będzie mógł stanowić z kolei podstawę do przywrócenia pracownikowi terminu do złożenia odwołania, jeśli z tego powodu złożył go po terminie przewidzianym w kodeksie pracy.
RAFAŁ KRAWCZYK
sędzia Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie
PODSTAWA PRAWNA
■ Art. 30 par. 3, par. 4, par. 5, art. 300 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
■ Art. 61 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.).
Pozostało
64%
treści
Reklama
Reklama