Osoba występująca o emeryturę z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach musi przedłożyć w ZUS świadectwo potwierdzające wykonywanie takiej pracy oraz zajmowane stanowisko. Jeśli zakład pracy już nie istnieje, do wniosku o emeryturę można dołączyć kserokopie dokumentów sporządzone przez archiwum.
Przewidziano dwa świadczenia emerytalne za wykonywanie pracy w szczególnych warunkach. Pierwsze z nich to emerytura z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach przewidziana w ustawie o emeryturach i rentach z FUS oraz rozporządzeniu w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Drugie świadczenie to przyznawana od 1 stycznia 2009 r. emerytura pomostowa. Osoba, która była zatrudniona w szczególnych warunkach i nie skorzystała z emerytury przewidzianej w ustawie o emerytach i rentach z FUS, może starać się, przechodząc na emeryturę po ukończeniu wieku 60 lat (kobieta) lub 65 lat (mężczyzna) o rekompensatę stanowiącą dodatek do kapitału początkowego.
Nabycie prawa do wymienionych świadczeń uzależnione jest od udowodnienia określonego okresu pracy w szczególnych warunkach – najczęściej 15-letniego. Ustalając go, ZUS uwzględnia okresy zatrudnienia przy pracach wymienionych w wykazie A lub B stanowiących załącznik do wspomnianego rozporządzenia, a w przypadku emerytur pomostowych – również okresy pracy wymienione w załącznikach do ustawy o emeryturach pomostowych.
To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Gazety Prawnej.