Za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką albo inna wyznaczona do tego osoba. Osoba lub organ zarządzający może więc samodzielnie dokonywać czynności z zakresu prawa pracy bądź wyznaczyć do tych czynności inną osobę. Artykuł 3 par. 1 k.p. nie określa jednak, jaka powinna być forma czy treść udzielanego przez nich upoważnienia.
Za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką albo inna wyznaczona do tego osoba. Osoba lub organ zarządzający może więc samodzielnie dokonywać czynności z zakresu prawa pracy bądź wyznaczyć do tych czynności inną osobę. Artykuł 31 par. 1 k.p. nie określa jednak, jaka powinna być forma czy treść udzielanego przez nich upoważnienia.
Pewnych wskazówek w tej materii dostarcza orzeczenie Sądu Najwyższego z 20 września 2005 r. (II PK 412/04; OSNP 2006/13-14/210). Sąd Najwyższy wskazuje w nim, iż wyznaczenie osoby dokonującej czynności z zakresu prawa pracy w rozumieniu art. 31 par. 1 kodeksu pracy powinno nastąpić poprzez złożenie oświadczenia woli przez osobę lub organ kierujący jednostką organizacyjną będącą pracodawcą i wyrażenie zgody przez wyznaczoną osobę. W zakresie formy tego oświadczenia decydującą rolę odgrywają wewnętrzne regulacje w danej jednostce organizacyjnej. Przykładowo, w spółce handlowej określenie formy powinno nastąpić w statucie.
Sąd Najwyższy zwrócił uwagę, iż oświadczenie powinno być składane w sposób wyraźny. W sytuacji gdy wyznaczenie nie obejmuje wszystkich czynności zarówno w sprawach indywidualnych, jak i zbiorowych, istotnego znaczenia nabiera określenie zakresu upoważnienia lub zakresu czynności zastrzeżonych wyłącznie do kompetencji zarządzającego. Przez czynności z zakresu prawa pracy rozumie się wszystkie czynności prawne określone w przepisach regulujących stosunek pracy, których dokonuje pracodawca, a więc m.in. zawieranie i rozwiązywanie umów o pracę, zmiany w tych umowach, a także ustalanie regulaminów pracy. Wyznaczenie w rozumieniu art. 31 par. 1 kodeksu pracy ma charakter generalny w odróżnieniu od indywidualnego pełnomocnictwa do dokonywania w imieniu mocodawcy określonych czynności prawnych (art. 96 kodeksu cywilnego). Wyznaczona osoba ma prawo udzielać pełnomocnictwa innym osobom do poszczególnych czynności w zakresie prawa pracy.
SN zwrócił również uwagę, że brak wyraźnego oświadczenia o wyznaczeniu określonej osoby do działania w imieniu pracodawcy oznacza, iż osoba składająca oświadczenie woli, które może złożyć tylko pracodawca, nie działa w jego imieniu. W takiej sytuacji nie mogą być stosowane jakiekolwiek domniemania oparte na pełnieniu przez tę osobę wysokiej funkcji o szerokim zakresie kompetencji.
ARKADIUSZ SOBCZYK
radca prawny, Kancelaria Prawna Sobczyk i Współpracownicy w Krakowie
