Dopuszczenie do pracy pracownika przez pracodawcę bez uprzedniego skierowania go na wstępne badania lekarskie i bez charakterystyki przyszłego stanowiska pracy jest sprzeczne z prawem.
Czytelniczka GP napisała, że właścicielka apteki, która zawierała z nią umowę o pracę, zobowiązała ją do dostarczenia w ciągu tygodnia zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do pracy w aptece. Powiedziała jej też, że koszty tych badań musi pokryć osobiście.
Zgodnie z art. 229 par. 4 kodeksu pracy, pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Zatrudnienie więc pracownika bez takiego orzeczenia jest wyraźnym naruszeniem prawa.
Ponadto, zgodnie z par. 4 rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w kodeksie pracy (Dz.U. nr 69, poz. 332 z późn. zm.), badania profilaktyczne przeprowadza się na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę. W skierowaniu tym powinien on m.in. zamieścić informację o występowaniu na proponowanym stanowisku pracy czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych oraz aktualne wyniki badań i pomiarów występujących czynników szkodliwych. Lekarz nie określa bowiem tylko stanu zdrowia skierowanego pacjenta, ale na tej podstawie orzeka, czy może on podjąć pracę na przewidywanym dla niego stanowisku.
Zobowiązanie nowo zatrudnianego pracownika do poddania się wstępnym badaniom lekarskim po uprzednim dopuszczeniu go do pracy bez skierowania pracodawcy i bez charakterystyki przyszłego stanowiska pracy jest nie tylko naruszeniem obowiązującego prawa, ale jest również merytorycznie bezzasadne i może prowokować do wydania przez lekarza zaświadczenia bez należytego jego udokumentowania.
Kolejnym problemem przedstawionym przez czytelniczkę jest sprawa opłaty za przeprowadzone badania. Zgodnie z art. 229 par. 6 kodeksu pracy, są one przeprowadzane na koszt pracodawcy. Nie może więc obciążać nimi ani pracownika, ani kandydata do pracy.
Powoływanie się przez pracodawcę na szczególne procedury określone w przepisach, które przewidują przedstawianie przez kandydatów na pewne stanowiska zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy tylko na stanowiskach określonego rodzaju, jednak bez wskazania konkretnego stanowiska w konkretnym zakładzie pracy, jest niezgodne z prawem. Lekarz wydający zaświadczenie w tym trybie nie ma bowiem możliwości stwierdzić, czy stan zdrowia takiego pacjenta jest odpowiedni do konkretnych warunków przyszłego jego stanowiska pracy w konkretnym zakładzie pracy.