Jeśli sąd uzna, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony było nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu, o przywróceniu do pracy albo o odszkodowaniu. Czy pracownikowi przywróconemu do pracy przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, jeśli w czasie trwania procesu podjął inną pracę zarobkową?
Pracownikowi przywróconemu do pracy przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy. Stanowi o tym art. 47 kodeksu pracy. Wysokość tego wynagrodzenia zależy od okresu pozostawania bez pracy, długości okresu wypowiedzenia oraz okoliczności, czy pracownik jest objęty szczególną ochroną trwałości stosunku pracy. Co do zasady wynagrodzenie należne za czas pozostawania bez pracy nie może być wyższe niż wynagrodzenie za dwa miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił trzy miesiące - nie wyższe niż wynagrodzenie za jeden miesiąc. Pracownicy objęci szczególną ochroną trwałości stosunku pracy, np. pracownice w okresie urlopu macierzyńskiego, mają prawo do wynagrodzenia za cały czas pozostawania bez pracy, bez względu na długość okresu wypowiedzenia.
Warunkiem wypłaty wynagrodzenia jest podjęcie pracy w wyniku orzeczenia o przywróceniu pracownika do pracy. Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z 28 maja 1976 r. (V PZP 12/75) warunek ten jest spełniony także w razie zgłoszenia gotowości niezwłocznego podjęcia pracy w terminie siedmiu dni od przywrócenia do pracy.
Wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy powinno odpowiadać wynagrodzeniu za pracę, jakie otrzymałby pracownik, gdyby w tym czasie pracował. Przy ustalaniu wysokości wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop.
Na wysokość wynagrodzenia należnego na podstawie art. 47 k.p. nie ma wypływu okoliczność, czy w czasie procesu pracownik podjął inną pracę zarobkową. Oznacza to, że wynagrodzenie to nie jest pomniejszane o wynagrodzenie uzyskane u innego pracodawcy. Zgodnie z wyrokiem SN z 9 listopada 1990 r. (I PR 351/90) na poczet wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy zalicza się natomiast odprawę wypłaconą pracownikowi w związku z rozwiązaniem stosunku pracy na podstawie ustawy o zwolnieniach grupowych.