Umowę o pracę w trybie natychmiastowym może rozwiązać nie tylko pracodawca, ale również pracownik. Do takiego rozwiązania stosunku pracy może dojść w sytuacji, gdy pracodawca mimo przedstawienia mu orzeczenia lekarskiego stwierdzającego szkodliwy wpływ wykonywanej pracy na zdrowie pracownika nie przeniesie go w terminie siedmiu dni do innej odpowiedniej dla niego pracy. Pracownik może też rozstać się z pracodawcą w trybie natychmiastowym, gdy ten narusza podstawowe obowiązki wobec pracownika.
Kodeks pracy pozwala pracownikowi na rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia w dwóch przepisach. Taką możliwość daje mu art. 231 par. 4 k.p. dotyczący przejęcia pracodawcy. Zgodnie z tym przepisem w terminie dwóch miesięcy od przejęcia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, pracownik może bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem, rozwiązać stosunek pracy. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem.
Drugim przepisem pozwalającym na natychmiastowe rozwiązanie stosunku pracy przez pracownika jest art. 55 k.p.

To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Gazety Prawnej