Kodeks pracy wprowadzając ograniczenia liczby godzin pracy w godzinach nadliczbowych w wymiarze dobowym, tygodniowym oraz rocznym nie określa jednak wprost wszystkich tych limitów. Jak długo maksymalnie można zatem pracować w nadgodzinach?
Rzeczywiście kodeks nie określa wprost dobowego limitu godzin nadliczbowych. Jest on wyznaczony pośrednio poprzez wprowadzenie zasady 11-godzinnego nieprzerwanego odpoczynku dobowego. Zasada ta limituje dopuszczalny dobowy czas pracy do 13 godzin, ograniczając liczbę nadgodzin do jednej, pięciu na dobę, w zależności od obowiązującego pracownika wymiaru dobowego czasu pracy. Należy jednak wskazać, że powyższe ograniczenie nie dotyczy pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, a także przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia i zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii (art. 132 par. 2 k.p.).
Kodeks pracy utrzymuje roczne ograniczenie liczby godzin pracy w godzinach nadliczbowych z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy na poziomie 150 godzin, na co wyraźnie wskazuje art. 151 par. 3 k.p. Liczba tych godzin może być zmodyfikowana i ustalona odrębnie w układzie zbiorowym, regulaminie pracy, a jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy - w umowie o pracę. Modyfikacja ta może więc polegać zarówno na zmniejszeniu, jak i na zwiększeniu limitu nadgodzin. Biorąc jednak pod uwagę wynikające z art. 131 k.p. ograniczenie liczby godzin pracy w okresach rozliczeniowych, roczna liczba nadgodzin w stosunku do pracowników innych niż zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy może teoretycznie wynosić około 416 godzin, co wynika z przemnożenia liczby tygodni oraz uwzględnienia wpływu świąt na przeciętny tygodniowy wymiar czasu pracy. W istocie liczba ta jest nieco większa, albowiem z uwagi na treść art. 130 k.p., i obniżenie wymiaru czasu pracy o święta państwowe przypadające na dni od poniedziałku do piątku, za nadgodziny uznaje się także czas pracy przekraczający tak obniżony wymiar. Sprawa ta jest sporna, albowiem część autorów uznaje, że praca powyżej tak obniżonego wymiaru, ale nieprzekraczająca przeciętnie 40 godzin jest pracą ponadwymiarową, ale nie ponadnormatywną. Z tego zresztą powodu niektórzy z autorów twierdzą, że praca ponadnormatywna jest opłacana wyłącznie wynagrodzeniem normalnym, ale już bez dodatków za pracę w nadgodzinach. Odnotować jednak należy także poglądy odmienne, do których się przychylam. To zaś oznacza, że liczba nadgodzin, o której wyżej mowa (416), może być zwiększona o około dodatkowe 64 godziny. Liczba ta nie jest precyzyjna, albowiem zależy od rozkładu świąt w danym roku.