Po czterech latach przygotowań Parlament Europejski i grupująca rządy państw członkowskich Rada UE podpisały dziś tzw. zalecenie, które ustanawia system EQF - European Qualification Framework (europejskie ramy kwalifikacji).
Zakłada on, że wykształcenie i kwalifikacje zdobyte w jednym kraju członkowskim będą mogły być uznane bez przeszkód np. przez pracodawcę w drugim kraju członkowskim. A to dzięki ośmiu stopniom (w unijnym żargonie nazwanych poziomami odniesienia), którym będzie można podporządkować poszczególne etapy edukacji i zdobyte kwalifikacje.
Stopień pierwszy odpowiada kwalifikacjom osiąganym po zakończeniu kształcenia obowiązkowego, a najwyższy ósmy stopień - tytułowi doktora lub jego odpowiednikom. Poziom szósty odpowiada dyplomowi licencjata, a siódmy - magistra.
Stopnie będą zależeć od wykształcenia i specjalistycznych kwalifikacji zawodowych
Lecz wprowadzone przez EQF stopnie mają odzwierciedlać nie tylko wykształcenie. Będą zależeć też od specjalistycznych kwalifikacji zawodowych, tak by odpowiednio wysokim "poziomem odniesienia" mógł się wylegitymować np. kontroler ruchu lotniczego albo inżynier dźwięku, czyli osoby o wysokich kwalifikacjach, które nie wynikają ze stopni i tytułów naukowych.
Dlatego poziomy odniesienia oparto nie na formalnych założeniach programów nauczania (okres nauki, typ instytucji itd.), lecz na efektach edukacji (co dany uczący się wie, co rozumie i co jest w stanie robić).
KE: EQF przyczyni się do lepszej mobilności pracowników w UE
Komisja Europejska przekonuje, że EQF przyczyni się do lepszej mobilności pracowników w UE, ponieważ likwiduje bariery związane z niezrozumieniem kwalifikacji. Na przykład teraz firma z Irlandii może wahać się, czy zatrudnić kandydata z Węgier, ponieważ jego kwalifikacje, opisane w dyplomach są dla niej niezrozumiałe. Po wprowadzeniu EQF sytuacja zmieni się: na świadectwach uzyskanych na Węgrzech pojawi się adnotacja o poziomie EQF, np. "poziom 5 EQF", co umożliwi pracodawcy w Irlandii natychmiastowe zinterpretowanie poziomu kwalifikacji węgierskiego kandydata.
Za wdrożenie systemu, który jest oparty na zasadzie dobrowolności i nie musi prowadzić do zmian w systemie edukacji czy szkolnictwa wyższego, mają czuwać instytucje krajowe. KE podkreśla więc, że kluczową rolę będzie odgrywało wzajemne zaufanie władz państwowych, uczelni czy pracodawców, że "poziomy odniesienia" są przyznawane obywatelom UE w rzetelny sposób.
Analogiczne krajowe systemy są już wprowadzane np. w Wielkiej Brytanii, Francji, Irlandii czy na Malcie.