Zatrudniam pracownika, który 20 września 2007 r. ukończy 65 lat i chce przejść na emeryturę. Pracownik chciałby mieć obliczoną emeryturę i dalej pracować. Z uwagi na to, że okres przyuczenia nowego pracownika potrwa w czasie, chciałbym za obopólną zgodą, aby pracownik ten pracował do końca lutego 2008 r. Czy jako pracodawca mam jakieś obowiązki wynikające z tego tytułu?

W stosunku do ubezpieczonych urodzonych przed 1 stycznia 1949 r. i niektórych ubezpieczonych urodzonych po 31 grudnia 1948 r., za zgodą pracownika pracodawca ma obowiązek przygotować wniosek o emeryturę, nie później niż na 30 dni przed zamierzonym terminem przejścia pracownika na emeryturę. Ponadto pracodawca powinien współdziałać z pracownikiem w gromadzeniu dokumentacji niezbędnej do przyznania emerytury oraz wydawać pracownikowi lub organowi rentowemu zaświadczenia niezbędne do ustalenia prawa do emerytury i jej wysokości. Wskazane jest złożenie wniosku na druku Wniosek o emeryturę - rentę z tytułu niezdolności do pracy - druk ZUS Rp-1. Wniosek ten można złożyć i w winnej formie, w tym również do protokołu. Istotne, aby znalazły się w nim niezbędne informacje zawarte w sformalizowanym druku wniosku. Pracodawca powinien pomóc pracownikowi w wypełnieniu wniosku. Wypełniony wniosek o świadczenie stanowi podstawę do wszczęcia postępowania o emeryturę, rozpatrzenia uprawnień do świadczeń i wydania decyzji. W prawym górnym rogu płatnik składek podaje swój numer identyfikacji podatkowej (NIP), a w przypadku gdy płatnikowi nie nadano numeru NIP - podaje numer ewidencyjny PESEL. Poniżej w tabeli pracodawca wpisuje swoje dane oraz datę sporządzenia wniosku. W tabeli tej jest również miejsce na wpisanie numeru identyfikacji pracodawcy nadanego w systemie REGON (dziewięcio- lub czternastocyfrowy) i numeru Europejskiej Klasyfikacji Działalności (EKD) oraz numery według Klasyfikacji Działalności (PKD) z zaświadczenia wydanego przez urząd statystyczny. W poszczególnych częściach wniosku wpisuje się dane dotyczące ubezpieczonego (wnioskodawcy), dane adresowe, doprecyzowanie wniosku (o jakie świadczenie się ubiega), z jakiego okresu ma być ustalona podstawa wymiaru. Osoba zainteresowana składa także dyspozycję co do przekazywania świadczenia za pośrednictwem banku lub za pośrednictwem urzędu pocztowego. W druku tym należy wpisać również liczbę składanych dowodów. Oświadczenie ubezpieczonego (wnioskodawcy) na wniosku może podpisać wyłącznie osoba zainteresowana albo opiekun ustanowiony przez sąd. Do wniosku należy dołączyć kwestionariusz dotyczący okresów składkowych i nieskładkowych (druk ZUS Rp-6, a w przypadku posiadania okresów zagranicznych druk E-207). Na potwierdzenie wymienionych w kwestionariuszu okresów składkowych i nieskładkowych osoba zainteresowana przedkłada odpowiednie środki dowodowe. Wszelkie okresy nieskładkowe mogą być uwzględnione jedynie na podstawie dokumentów, wyciągów z aktu cywilnego i zaświadczeń odpowiednich organów. Pracodawca może potwierdzić własnoręcznym podpisem za zgodne z oryginałem kserokopie dyplomu czy też książeczki wojskowej, czy też odpisy aktów urodzenia dziecka.
Pracodawca wydaje zaświadczenie na potwierdzenie okresów zatrudnienia i wysokości wynagrodzenia w jego zakładzie pracy. Należy podkreślić, iż obowiązek wystawienia zaświadczenia dotyczy również okresów przypadających po 31 grudnia 1998 r.
MARCIN WOLSKI
ekspert z zakresu ubezpieczeń społecznych
PODSTAWA PRAWNA
■ Art. 117, art. 125-125a, art. 103 ust. 2a ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 39, poz. 353 z późn. zm.).
■ Rozporządzenie Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz.U. nr 10, poz. 49 z późn. zm.).