Kierownik SP ZOZ, który wbrew obowiązkowi nie przekazuje środków na wzrost wynagrodzeń, podlega karze grzywny. Najostrzejszą sankcją jest rozwiązanie z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia.
Powszechnie wiadomo, że ustawa z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tj. Dz.U. z 2007 r. nr 14, poz. 89 z późn. zm.) nałożyła na kierowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej obowiązek podwyższania wynagrodzeń pracowników (art. 59a). Nieco umyka uwadze zainteresowanych, że to prawo pracownicze podlega bardzo rygorystycznej ochronie. Jego naruszenie może bowiem doprowadzić do zwolnienia kierownika (dyrektora) z pracy i ukarania go grzywną.
Przede wszystkim wspomniana ustawa w art. 67a wprowadziła osobny mechanizm kontroli wykonywania obowiązku wprowadzenia podwyżek. Kontrolę taką przeprowadza:
● podmiot, który utworzył zakład
● Państwowa Inspekcja Pracy - na zasadach określonych w ustawie z 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. nr 89, poz. 589 z późn. zm.).
Jeżeli w wyniku kontroli okaże się, iż kierownik SP ZOZ nie wykonał opisanego obowiązku, wówczas podmiot, który utworzył zakład, może rozwiązać z nim bez wypowiedzenia umowę o pracę (art. 52 kodeksu pracy), umowę cywilnoprawną albo odwołać tego kierownika. Podmiot, który utworzył zakład, może również zastosować łagodniejszą sankcję - np. rozwiązać stosunek pracy z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Będzie to zależało od jego oceny i dobrej woli.
Natomiast Państwowa Inspekcja Pracy w takim przypadku wyda nakaz usunięcia stwierdzonych uchybień w ustalonym w terminie na zasadach określonych w ustawie o Państwowej Inspekcji Pracy.
Warto również podkreślić, że nie jest to cały katalog negatywnych konsekwencji, jakie mogą spotkać kierownika SP ZOZ. Jest jeszcze sankcja karna. Zgodnie bowiem z art. 70j ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, kierownik SP ZOZ, który wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 59a, nie przekazuje środków na wzrost wynagrodzeń w sposób określony w tym przepisie, podlega karze grzywny. Ściganie takiego wykroczenia następuje na zasadach określonych w ustawie o Państwowej Inspekcji Pracy.
Podobnie, choć nie tak samo, kwestię sankcji określa ustawa z 22 lipca 2006 r. o przekazaniu środków finansowych świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń (Dz.U. nr 149, poz. 1076 ze zm.). W ustawie tej kontrolę opisanych tam obowiązków wprost powierzono jedynie Państwowej Inspekcji Pracy - art. 10h. Jego naruszenie także uznano za wykroczenie zagrożone karą grzywny - art. 10i. Podmiot, który utworzył zakład, oczywiście również może kontrolować tę kwestię, ale na zasadach ogólnych (art. 67 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej).
Warto także wspomnieć, że o ile wskazane przepisy ustawy o zakładach opieki zdrowotnej dotyczą wyłącznie samodzielnych publicznych zakładów, o tyle ustawa o przekazaniu środków finansowych świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń dotyczy kategorii znacznie szerszej, tj. świadczeniodawców (art. 1 i art. 2 pkt 4).