24 stycznia weszła w życie nowelizacja kodeksu cywilnego znosząca zasadę walutowości. Czy to oznacza, że pensje można będzie teraz wypłacać w walucie obcej?
Na podstawie wspomnianej nowelizacji kodeksu cywilnego nie tylko zmieniono art. 358 stanowiący o obowiązku wyrażania zobowiązań pieniężnych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej w polskiej walucie (tzw. zasada walutowości), ale również uchylono przepis ograniczający możliwość dokonywania rozliczeń w obcej walucie zawarty w ustawie o prawie dewizowym. W związku z dotychczasowymi ograniczeniami strony umowy o pracę jedynie wyjątkowo mogły decydować, że wynagrodzenie będzie wypłacane w obcej walucie. Możliwość taka istniała np. w przypadku wypłacania wynagrodzenia pracownikom zatrudnionym na podstawie stosunku pracy, delegowanym przez polskich pracodawców do pracy za granicą oraz wypłacania takim pracownikom diet z tytułu zagranicznych podróży służbowych.
Obecnie wynagrodzenie może być wyrażone w obcej walucie bez względu na rodzaj zawartej umowy lub miejsce wykonywania pracy. Wynagrodzenie określone w walucie obcej może być w tej walucie również wypłacane, a jeśli ustawa, orzeczenie sądowe będące źródłem zobowiązania lub czynność prawna nie zastrzega spełnienia świadczenia w walucie obcej - może być wypłacone także w walucie polskiej. Ponieważ wydaje się, że pracodawca mógłby jednostronnie podejmować decyzję, w jakiej walucie wypłaci wynagrodzenie, warto kwestię tę uregulować w umowie o pracę. Nie ma także wyraźnych przeszkód, by część wynagrodzenia, np. wynagrodzenie zasadnicze, było wypłacane w polskich złotych, a składniki dodatkowe, jak np. premia roczna - w walucie obcej.
Wartość waluty obcej ustala się według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z dnia wymagalności roszczenia (którym jest dzień wypłaty przewidziany w umowie), chyba że ustawa, orzeczenie sądowe lub czynność prawna stanowi inaczej. Kodeks cywilny zabezpiecza także interesy wierzycieli na wypadek wahań kursu złotego w przypadku popadnięcia w zwłokę w dokonaniu płatności przez dłużnika. Zmieniony art. 358 par. 2 zd. 2 k.c. stanowi, iż w razie zwłoki dłużnika wierzyciel może żądać spełnienia świadczenia w walucie polskiej według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z dnia, w którym zapłata jest dokonana.
Wprowadzone regulacje dostosowują prawo do rzeczywistych potrzeb gospodarczych, co znajduje odzwierciedlenie także w zakresie większej swobody w kształtowaniu warunków wynagrodzenia za pracę przez strony umowy będącej podstawą zatrudnienia. Są one szczególnie korzystne z punktu widzenia pracodawców ekonomicznie silnie powiązanych z podmiotami zagranicznymi oraz pracowników będących cudzoziemcami.