Różnica między faktyczną ceną zakupu przez pracodawcę usługi noclegowej a ponoszoną przez pracownika odpłatnością nie jest zwolniona ze składek, w sytuacji gdy podmiot zatrudniający nie jest właścicielem lokali służących zakwaterowaniu.



Spółka planuje wprowadzić do regulaminu wynagradzania postanowienie, zgodnie z którym telepracownicy będą uprawnieni do zakupu na konkurencyjnych warunkach noclegów w hotelach. Zatrudniony będzie ponosił częściową odpłatność za tę usługę, ale w kwocie niższej niż cena detaliczna. Z kolei koszt nabycia noclegu, w części finansowanej przez pracodawcę, będzie stanowił przychód pracowników z tytułu stosunku pracy.
Spółka chciała wiedzieć, czy po wprowadzeniu zapisów w regulaminie powinna zacząć odprowadzać składki na ubezpieczenie społeczne od wartości przychodu, który pracownik uzyskuje w związku z zakupem noclegów po niższej cenie. Zapytała więc ZUS o wykładnię przepisów. W uzasadnieniu wskazała, że w jej ocenie nie będzie zobowiązana do odprowadzania składek na ubezpieczenie od wartości przychodu, który pracownicy uzyskują w związku z dofinansowaniem noclegów.
Zgodnie z par. 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (Dz.U. z 1998 r. nr 161, poz. 1106) z podstawy wymiaru wyłączone są korzyści materialne wynikające m.in. z regulaminów wynagradzania, polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Spółka stoi na stanowisku, że spełnia przesłanki do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie. W rezultacie koszt noclegu w części sfinansowanej przez pracodawcę powinien być wyłączony z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. W praktyce oznacza to, że wolna od składek jest różnica między faktyczną ceną zakupu usługi noclegowej a tą ponoszoną przez pracownika.
Organ rentowy miał jednak odmienne zdanie. W interpretacji wskazał, że mogłyby zostać zwolnione z podstawy wymiaru świadczenia w naturze, jako korzyść materialna wynikająca z regulaminu wynagradzania, wyłącznie w sytuacji, gdyby lokale stanowiły własność płatnika składek.
W uzasadnieniu decyzji przytoczył pogląd zaprezentowany w wyroku SA w Krakowie z 19 lipca 2016 r. (sygn. akt III AUa 1260/15). Sąd orzekł w nim, że zasadnicza funkcja par. 2 ust. 1 pkt 26 przywołanego rozporządzenia sprowadza się do możliwości zakupu przez pracowników towarów produkowanych lub sprzedawanych przez pracodawcę, czy świadczonych lub sprzedawanych przez niego usług. W niniejszej sprawie lokale służące zakwaterowaniu nie stanowią własności wnioskodawcy, dlatego pracodawca będzie musiał odprowadzać składki na ubezpieczenie od wartości przychodu, który pracownik uzyskuje w związku z zakupem noclegów po niższej cenie.
Decyzja ZUS z 12 września 2007 r. (DI/200000/43/1051/2017).