Mam dużą firmę usługową. Mój syn również prowadził działalność gospodarczą w tym zakresie, ale borykał się z trudnościami finansowymi, przejąłem więc część pracowników w trybie art. 23 1 kodeksu pracy. Czy w związku z wypłatą zaległego wynagrodzenia pracownikom muszę odprowadzić składki na ubezpieczenia społeczne?
Tak. Zgodnie z powołanym przepisem kodeksu pracy w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Przejmując wypłatę zaległych świadczeń, przejmuje na siebie również obowiązek opłacenia składek od tych świadczeń. Wynika to z przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, która określa w art. 18, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia między innymi w ramach stosunku pracy.
Przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazują, że za przychody ze stosunku pracy uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, w tym wynagrodzenia zasadnicze. Warunkiem, aby te wypłaty stanowiły przychód, jest ich faktyczne otrzymanie bądź pozostawienie do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym. Ewentualne wyłączenia z obowiązku odprowadzania składek zawiera rozporządzenie wykonawcze w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Akt ten nie wyłącza obowiązku składkowania zaległych wynagrodzeń. Tak więc w momencie dokonania przez podmiot przejmujący wypłaty zaległych wynagrodzeń, będą one stanowić przychód pracowników z tytułu stosunku pracy, a to z kolei oznacza, że od wypłaconych kwot należy odprowadzić należne składki na ubezpieczenia społeczne.
Podstawa prawna
Art. 6 ust. 1, art. 4 pkt 9, art. 18 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 963 ze zm.).
Art. 231 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1666 ze zm.).
Art. 11 ust. 1, 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.).
Par. 2 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2236 ze zm.).