Czy sformułowanie najniższe wynagrodzenie występujące w obowiązujących przepisach należy utożsamiać z wynagrodzeniem minimalnym?

Nie
Zgodnie z art. 25 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, ilekroć w przepisach prawa jest mowa o najniższym wynagrodzeniu za pracę pracowników, oznacza to kwotę 760 zł. Z przepisu tego wynika, że kwota 760 zł odnosi się do tych aktów prawnych, w których istnieją niezmienione zapisy na temat najniższego wynagrodzenia. Jeżeli jednak ustawodawca dokonał stosownego wyjaśnienia pojęcia najniższego wynagrodzenia albo zmienił je na pojęcie minimalnego wynagrodzenia, wówczas znajdują w tym zakresie zastosowanie przepisy omawianej ustawy, a nie kwota 760 zł. O najniższym wynagrodzeniu jest mowa np.: w art. 24 ust. 6b i art. 110 ust. 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, art. 6 ust. 2 pkt 11 i art. 7 pkt 6 i 7 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Zgodnie zaś z art. 115 par. 8 k.k. najniższym wynagrodzeniem jest najniższe wynagrodzenie pracowników określone na podstawie k.p. Artykuł 25 ustawy ma zastosowanie do art. 115 par. 8 k.k., w którym właśnie jest mowa o najniższym wynagrodzeniu pracowników określonym na podstawie kodeksu pracy, a nie o negocjowanym wynagrodzeniu minimalnym (wyrok SN z 13 kwietnia 2005 r., V KK 30/05, Prok. i Pr. rok 2005/11/2).
PODSTAWA PRAWNA
■ Art. 25 ustawy z 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. nr 200, poz. 1679 z późn. zm.).