Na jakie cele może zostać udzielona pracownikowi niepełnosprawnemu pożyczka ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON)? Czy może być ona oprocentowana? Czy pracodawca musi udokumentować jej przyznanie?
Anna Węgrzynowicz, dyrektor ds. organizacyjnych Polskiej Organizacji Pracodawców Osób Niepełnosprawnych / Dziennik Gazeta Prawna
Pracodawca ma możliwość udzielenia pożyczki pracownikowi niepełnosprawnemu ze środków ZFRON w ramach pomocy indywidualnej. Z przepisów wprost wynika, że pomoc ta może być udzielona w formie bezzwrotnej albo pożyczki, przy czym ta ostatnia może być wyłącznie nieoprocentowana. Pobieranie odsetek od takiej pomocy zwrotnej stanowiłoby bowiem naruszenie obowiązujących przepisów dotyczących wydatkowania środków ZFRON.
Szczegółowy katalog wydatków możliwych do sfinansowania w ramach pomocy indywidualnej zawiera rozporządzenie w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Powinien on być także określony w zakładowym regulaminie wydatkowania środków tego funduszu. A zatem pracodawca może udzielić pomocy pracownikowi jedynie na te wydatki, które przewidziane są w ww. regulaminie.
Pomoc indywidualna udzielana jest na wniosek, w którym należy wskazać m.in. formę pomocy (bezzwrotna pomoc lub nieoprocentowana pożyczka) oraz uzasadnienie jej przyznania. W umowie pożyczki strony powinny określić szczegółowe zasady jej udzielenia i spłacania, okres, na jaki jest przyznana, a także możliwości jej ewentualnego umorzenia. W przypadku wydatkowania pożyczki zgodnie z przeznaczeniem pracodawca może ją umorzyć w całości lub w części.
Ze względu na to, że pieniądze zgromadzone w ZFRON są środkami publicznymi, pracodawca ma obowiązek udokumentowania wszystkich wydatków, jakie są ponoszone z rachunku funduszu. Obowiązek ten dotyczy także wydatków finansowanych w ramach pomocy indywidualnej. Pracodawca musi mieć bowiem pewność, że środki zakładowego funduszu rzeczywiście zostały przeznaczone na wydatki związane z rehabilitacją zawodową, społeczną i leczniczą. Tym bardziej że umorzenie pożyczki może nastąpić jedynie wtedy, gdy została ona przeznaczona na cele wskazane we wniosku o udzielenie pomocy. Dlatego pracodawca powinien dysponować dowodami (np. paragonami, fakturami), z których będzie wynikać, na jaki cel pracownik przeznaczył pożyczkę.
Podstawa prawna
Par. 2–4 rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1023).